Kúreki var í útreiðatúr umhverfis búgarð sinn þegar hann rekst á úlf sem er umsetin af tvem snákum. Kúrekinn tekur upp byssuna sína og drepur báða snákanna. Allt í einu breytist úlfurinn í indjána “úgg þú hefur bjargað lífi mínu, ég er töframaður ættbálks míns og ég mun veita þér eina ósk” kúrekinn hugsaði sig vel um og sagði loks “ég vildi að ég væri eins vel vaxinn að neðan og hesturinn sem ég sit á” indjáninn fór með þulu og dansaði og sagði svo “ósk þín hefur verið uppfyllt” kúrekinn ríður í hendings kasti heim á búgarðinn. Þar hraðar hann sér inn rífur sig úr öllum fötunum fyrir framan spegilinn og segir
“hver fjandinn ég var á merinni”