Einn langur bara vara fólk við :P

Maður einn var áhuga samur í að versla sér hjól.
En var þó ekki ríkur maður, svoh hann fór á flóamarkaðinn í þeirri von um að einhver
vildi selja honum ódýrt hjól.

Var þá einn maður að selja eitt, flott hjól þar á markaðinum og sagði hjólasalinn “Ég skal selja þér þetta hjól á aðeins 5000kr ! Með einu skilyrði”
Maðurinn varð strax áhugasamur og spurði hvert skilyrðið væri.
“Að þú verður að smyrja vaselín á hnakkinn, um leið og það kemur rigning, annars eiðilegst hjólið” sagði hjólasalinn.

Maðurinn var allveg sáttur við það og keypti hjólið.
Fór hann svoh að hjóla, langt upp í sveit.
Það var farið að dimma, og maðurinn hafði verið að hjóla allt of lengi, og varð orðinn andskoti þreyttur.
Datt þá í hug að stoppa á einu býlinu sem var þarna og reyna að fá sér smá lúr.

Maðurinn bankaði upp á dyrunum. Og kom þá gamall bóndi til dyra.
Maðurinn spurði hvort það væri í lagi ef hann fengi að gista hjá þeim yfir nóttina. Því hann væri svoh þreyttur eftir hjólatúrinn.
Bóndinn samþykkti það. Og bauð honum í mat svona í leiðinni.
Maðurinn samþykkti það með glöðugeði, enda orðínn svangur eftir alla hjólreiðina.
Bóndinn sagði samt að það var ein regla sem gildi á meðan maturinn var á borðinu.
Það að ef einhver sagði einhvað orð, yrði hann að vaska upp allt ruslið sem var í vaskinum.
Og var það allveg heil hellingur. Byrjað að flæða allveg upp úr vaskinum af drasli.
Maðurinn samþykkti það !

Svoh byrjaði maturinn.
Fann þá maðurinn að yngsta dóttir bóndans væri að gefa sér undir löppina.
Datt þá manninum bara það í hug að negla telpuna undir borðinu.
Bóndinn ekki allveg sáttur með það, en vildi ekki segja neitt
því annars yrði hann að vaska upp allt drasli.
Svo mikið var það.

Jæja, eftir stutta stund eftir að þauh hættu að riðlast undir borðinu. Fann maðurinn að eldri dóttir hans væri farin að gefa honum undir fótinn.
Varð maðurinn bara helv. sáttur henti henni upp á eldavélina og reið henni í klessu.
Bóndinn aftur varð ekki sáttur, en vildi ekki segja neitt
því þá yrði hann að vaska upp allt helvítis draslið.

Ekki leið að löngu eftir atvikið, að kona bóndans var þá byrjuð að gefa honum undir fótinn.
Maðurinn ekki lengi að ákveða, heldur tekur konuna og ríður henni bara á helv. matarborðinu.
Verður bóndinn þá allveg sjúklega reiður, en heldur í sér.
Því hann vill ekki þurfa að vaska upp allt helvítis draslið í vaskinum.

Jæja meðan kallinn er að ríða konu bóndans, lítur maðurinn út, og sér að það sé að fara að rigna.
Hoppar maðurinn þá af konunni, tekur upp vaselíns dolluna og hleypur að átt að bondanum.
Hoppar þá aumingja bóndinn upp og öskrar
“OKEY OKEY!!! Ég skal vaska upp!”