hmm.. var í ferðalagi og fékk að heyra nokkra brandara :)
þeir eru allir frekar mean og kanski hafa þeir komið milljón sinnum áður.. hver veit?


Prestur nokkur hringir í mann..:
“Góðan daginn.. mér þykir leitt að segja þer þetta en konan þín lenti í bílslysi og missti bæði hendur og fætur og lamaðist. Þú verður að gefa henni að borða, skeina henni, fara með hana út og sjá alfarið um hana restina af æfi hennar.”
Maðurinn fær sjokk og segir: “Þú hlýtur að vera að grínast?!”
“Auðvitað! hún drapst strax..!” Segir presturinn að bragði..

———

Kona nokkur er að fæða barn. Fæðingin reynist erfið og þegar hún er búin er farið strax með barnið og það sett í öndunarvél og hitakassa. Konan verður áhyggjufull en fer samt að sofa.
Næsta dag vaknar hún við að læknirinn kemur inn til hennar og réttir henni barnið.
Konan grætur af hamingju og réttir fram hendurnar til að taka við því.
Presturinn tekur þá barnið, neglir því í vegginn og hoppar oná því!
Konan verður orðlaus en læknirinn lítur á hana og segir: “Neeeeei! djók! það dó í gær!”

——–

Þessi er frekar kjánalegur..:P

Dauðinn kemur í heimsókn til manns nokkurs og segir: “Snúsnú eðaa dauðinn?”
Maðurinn velur snúsnú því hann hugsar með sér að það hlýtur að vera skárra en dauðinn.
Dauðinn hverfur þá og fimmhundruð litlir dvergar koma og taka hann í rass.
Maðurinn lifir það af.. en verður voða aumur í rassinum og grætur sig í svefn.
Dagurinn líður og næstu nótt kemur Dauðinn aftur.
“Snúsnú eða dauðinn?”
“Snúsnú aftur!” vælir maðurinn.
Í þetta sinn koma 1000 litlir dvergar og taka hann í rass.
Maðurinn verður en aumari og grætur sig aftur í svefn.
Næstu nótt kemur Dauðinn aftur!
“Snúsnú eða dauðinn?”
“Nei nú er ég hættur! öskrar maðurinn! ”fyrr skal ég drepast en að fá þessa dverga aftur..“
”Allt í lagi“ ansar Dauðinn.. ”Snúsnú til dauða!“

——–

Þetta er svona brandari sem maður þarf helst að leika.. *-) Reynið bara að fatta :)

Fjóla litla kemur heim úr skólanum og hleypur strax til mömmu sinnar.
”Mamma! mamma! ég þarf að læra töfrabrögð fyrir skólann á morgun..! kannt þú einhver?“
”tjaa… nei.. en afi þinn er uppi. hann hlýtur að kunna einhver.“ svarar mamma henner..
Fjóla hleypur upp og hittir afa sinn..
”Afi! Afi! kanntu einhver töfrabrögð?“
”já.. ég kann nú eitt stórskemmtilegt..“ Segir afinn hugsi.. ”girtu niðrum þig og krjúptu fyrir framan mig. Svo ætla ég að troða einum þumli uppí rassgatið a þér en þu munt samt sjá báða þumlana mína..“
Fjóla girðir niðrum sig og krýpur.. fljótlega finnur hún fyrir þumli í rassinum sínum.
Afi hennar setur þumlana fyrir framan hana og segir..: ”Aaafi töframaður..!"

——–

Takk fyrir mig..! vonandi fékk ég ykkur til að brosa.. :)