Jónasi leið ekki rétt vel, svo hann fór til læknis sins. Því miður var læknirinn
ekki við, en hjúkrunarkonan hans, sem var forkunnarfögur, rauðhærð, brjóstgóð
og vel lærð, sagði við hann, “Kannski get ég hjálpað þér. Farðu úr öllum fötunum
og leggstu þarna á skoðunarbekkinn.”
Jónas gerði þetta og hjúkkan kom til hans og lagði hönd sína á hálsinn á honum.
“Segðu þrjátíu og þrír, mjög hægt.”
“Þrrrrjááátíííuuu ooog þríííír!” sagði Jónas.
Stúlkan hvítklædda setti þá hönd sína á hjarta hans og sagði “Segðu þrjátíu og þrír.”
“Þrjá-á-tíu-u og þrí-í-ír!”
Hjúkrunarkonan setti þá höndina á kvið Jónasar og bað hann enn að segja þrjátíu
og þrír.
Hann gerði það.
Þá tók hjúkkan gætilega um kynfæri Jónasar og sagði “Segðu þrjáíu og þrír.”
“Einn . . . tveir . . . þrír . . . fjórir . . . .”
<br><br><b>******************************************************************************************

I do what I do, I am who I am, if you don´t like it……PISS OFF
-psycho 2001</b>

líttu á heima síðuna mína <a href="http://kasmir.hugi.is/psycho“ target=”_blank“>hér</a>
skrifaðu mér <u><b>HATE MAIL</u></b> <a href=”http://pub.alxnet.com/guestbook?id=2197398“ target=”_blank">hérna</a