Þrír menn, Hallgrímur, Guðmundur og Jónas eru hjá talmeinafræðingi að reyna að losna við stamið sem hrjáir þá alveg ferlega. Talmeinafræðingurinn er forkunarfögur ung „megabeib“ með allt á réttum stöðum í réttum hlutföllum. Henni gengur samt frekar illa með þá þrjá félagana og það er alveg sama hvað hún reynir, henni tekst ekki að losa um stamið hjá þeim. Að endingu segir hún við þá að hún muni sænga með þeim ef þeim tekst að segja hvar þeir fæddust, án þess að stama.

Hallgrímur segir „B-b-bo-bo-olungar-v-v-v-vík“ og sest vonsvikinn niður aftur.

Guðmundur segir „B-b-br-br-breiðdalsv-v-v-v-v-vík“ og sest líka niður augsýnilega ekki ánægður.

Jónas segir hátt og skýrt „Vík.“ Talmeinafræðingurinn er hissa, en rífur í hann og dregur hann inn í næsta herbergi. Þaðan berast alls kyns hljóð sem samfara eru samförum og eftir rúman hálftíma koma þau fram aftur, stúlkan ánægð á svip, en Jónas með heimskulegt glott á andlitinu.

Áður en hún heldur tímanum áfram spyr talmeinafræðingurinn hvort einhver þeirra þriggja hafi eitthvað til málanna að leggja. Jónas réttir þá upp höndina og segir „Í Mý-mý-mý-mý-mýrdal.“



<br><br><b>******************************************************************************************

I do what I do, I am who I am, if you don´t like it……PISS OFF
-psycho 2001</b>

líttu á heima síðuna mína <a href="http://kasmir.hugi.is/psycho“ target=”_blank“>hér</a>
skrifaðu mér <u><b>HATE MAIL</u></b> <a href=”http://pub.alxnet.com/guestbook?id=2197398“ target=”_blank">hérna</a