Einu sinni var ung kona sem hét Þuríður. Það vildi svo heppilega til að hún Þuríður var ófrísk og byrjum við brandarann þar sem hún er að fæða.

Læknirinn: Anda, anda
Þuríður: AGGHH púff púff púff
Læknirinn: Ég sé hausinn!

og í þessu steinlíður yfir Þuríði!

Daginn eftir vaknar hún og það fyrsta sem hún sér er læknirinn, skælbrosandi, að kítla lítið ungabarn.

Þuríður: Er þetta barnið ?
Læknirinn: Já
Þuríður: Má ég halda á því?
Læknirinn: Nú auðvitað

Læknirinn gengur að rúmi Þuríðar og er að fara að rétta henni barnið en þá missir hann krakkann og byrjar að hoppa ofan á honum! Þuríður öskrar : Hvað ertu að gera!!!!



Læknirinn tekur upp barnið og segir: Nei djók, dó í gær.