Einu sinni voru tveir rónar að staupa sig. Þeir höfðu verið fullir í nokkur ár og langaði nú allt í einu að taka í kvenmann. Þeir gengu inn á hóruhús en þá vildi engin af hórunum afgreiða þá því þeir voru alveg hryllilega ógeðslegir. Hórumamman brá þá á það ráð að láta þá fá uppblásnar dúkkur til að ríða, þeir voru hvort eð er svo ölvaðir að þeir myndu sennilegast ekkert taka eftir því að þetta væru ekki ekta konur. Jæja, þeir fá hvor sína dúkkuna og ganga í sitt hvort herbergið. Eftir u.þ.b. klukkustund hittast þeir aftur á Arnarhóli og bera saman bækur sínar. Annar segir doldið hvumpinn: “Jæja, hvernig var svo hjá þér?” Hinn svarar: “Ja, það var sosum allt í lagi, hún var að vísu doldið þögul en ég lauk mér bara af og fór svo! En hjá þér?” Þá sagði hinn: “Ja, þetta var doldið skrýtið sko, við vorum aðeins byrjuð á einhverjum forleik og ég var svona að narta aðeins í rassinn á henni þá bara prumpaði hún á mig og flaug svo út um gluggann!!”