Var mamma þín vond? -mín var það!

Við áttum verstu mömmu í heiminum!
Þegar aðrir krakkar borðuðu nammi í morgunmat fengum við hafragraut.
Þegar aðrir krakkar fengupepsí og súkkulðai fyrir hádeigismat, fengum við samlokur,og menn geta rétt ímyndað sér hvað hún gaf okkur í kvöldmat-allskonar MAT.
Mamma vildi alltaf vita hvar við vorum-ALLTAF.
Það hefði mátt halda að við værum í fangelsi.
Hún vildi vita hverjir voru vinir okkar og hvað við vorum að gera með þeim.
Hún krafðist þess að ef að við segðumst ættla að fara eitthvert í klukkutíma,þá væri það aldrei meira en klukkutími.
Þegar það var frí í skólanum þurftum við að vinna,við þurftum að þvo diskana,búa um rúmin,læra að elda,þvo þvottinn og annast önnur leiðinleg störf.
Við héldum að hún lægi vakandi á nóttunni bara til að pæla út hvað hún ætti að láta okkur gera daginn eftir.
Hún lét okkur alltaf segja sannleikann,allann sannleikann og ekkert nema sannleikann.
Þegar við vorum unglingar gat hún lesið hugsanir,þá var lífið ERFITT!
Þegar allir fengu að fara á djammið og skemmta sér 12 eða 13 ára, fengum við aldrei að gera neitt fyrr en við urðum 16 ára.
Mömmu vegna misstum við af fjölda mörgu sem aðrir krakkar gerðu.
Ekkert okkar hefur verið tekið fyrir að stela úr búðum,eyðileggja fyrir öðru fólki eða verið tekið fyrir nokkuð afbrot af nokkru tagi,ALLT henni að kenna.
Við urðum aldrei full,kunnum ekki að reykja,fengum ekki að vera úti allar nætur og misstum því af að gera svo fjölmargt sem unglingar fá annars að gera.
Á sunnudögum þurftum við að fara í kirkju og við misstum aldrei af messu.
Núna erum við flutt að heiman.
GUÐ-hrædd,menntuð og gott fólk.
Núna gerum við okkar besta til að vera vondir foreldrar eins og mamma okkar var.

Ég held að það sé það sem er að heiminum í dag,það er ekki nóg af vondum mömmum lengur.


Miss Greenleaf

“yo ho yo ho a pirates life for me”