Íslensk hjón röltu inn á á málverkasýningu í Nútímalistasafninu í
Glasgow. Þau staðnæmdust við eitt málverkanna sem þau botnuðu
ekkert í.

Verkið sýndi 3 kolsvarta og kviknakta karlmenn sitjandi á bekk í
almenningsgarði. Það sem vakti mesta undrun þeirra var að svarti
maðurinn í miðið var með skærbleikt tippi en hin tvö voru svört.
Safnvörður veitti hjónunum athygli og gerði sér grein fyrir því að
þau voru að velta fyrir sér merkingu verksins. Hann hélt nærri
korters-fyrirlestur um hvernig verkið endurspeglaði ofuráherslu á hinn kynferðislega þátt í lífi og umhverfi svarta kynstofnsins í hvítu samfélagi. Og bætti því við að ,,sábleiki“ væri jafnframt vísbending um sérstöðu hommans á meðal karlmanna.

Þegar safnvörðurinn hafði lokið tölunni og snúið sér að öðrum
sýningargestum gaf sig skoskur maður á tal við hjónin og spurði hvort þau vildu vita hvað þetta verk táknaði? Þau spurðu hvers vegna hann ætti að geta skýrt það betur en safnvörðurinn?
Vegna þess að ég er höfundur verksins”, sagði hann. Í raun og veru eru þetta ekki svertingjar, þetta eru einfaldlega 3 skoskir kolanámumenn.
Eini munurinn á þeim er sá að þessi í miðjunni skrapp heim í matartímanum!