Heyrði einn góðan um daginn.

Siggi gamli var í göngutúr útí sveit þegar hann kemur auga á lítinn álf sem hafði fest fótinn undir steini.
Siggi gengur til álfsins og losar fótinn varlega undan steininum.

Álfurinn er náttúrulega ánægður með þetta og segir “Þakka þér fyrir þetta,ég ætla í þakklæti mínu að veita þér eina ósk”

Sigurður gamli fer nú svolítið hjá sér og segir “Tja það er nú eiginlega ekkert sem mig vantar kominn á þennann aldur”

“Jú hvað er þetta gamli minn segir álfurinn,það hlýtur að vera eitthvað sem þig langar í”

Sigurður klórar sér í skallanum og segir “Nú kannski þegar ég kem heim úr þessum göngutúr þá væri nú kannski notarlegt að það biði mín fullt glas af Napeleon koníaki”

Álfurinn lítur á Sigurð “Jahá mér finnst þú hógvær en höfum það þannig að héðan í frá pissar þú engu nema dýrasta og besta koníaki í heimi”

Sigurður hraðar sér heim,segir kerlu frá þessu öllu saman og sækir sér svo glas,pissar í það og þefar af því,jú þetta lítur út og lyktar eins og koníak,Sigurður fær sér loks sopa og viti menn,þetta smakkast eins og besta og dýrasta koníak heims.

Sigurður nýtur sopans vel og lengi og pissar að lokum aftur í glasið og heldur áfram að drekka,nú er kerla hinnsvegar alveg við það að springa og segir “Sigurður minn á nú ekki að bjóða manni í svona eins og eitt glas?”

Sigurður hættir að drekka lítur á kerlu og segir.

“NEI kerling héðan í frá drekkur þú af stút!!!!!”