Tveir hobbitar labba inn á bar og þeim tekst einhvernveginn að taka eina barflugu upp og fara með hana heim á hótelherbergið.
Þegar annar þeirra fer með hana inn bíður hinn fyrir utan.

Eftir nokkra stund heyrir hann furðulegt hljóð. Hann leggur eyrað upp við hurðina til að heyra betur og heyrir þá skýrt:

“Ég get þetta ekki. Ég get það EKKI! Andskotinn hafi það ég get það ekki!!!”

Hobbitinn furðar sig svolítið á þessu en ákveður að skipta sér ekkert af.

Morguninn eftir þegar hann hittir vin sinn aftur segir hann:

“Jæja, hvernig gekk?”
“Ég bara gat það ekki”
“Ahhh…. smá vandamál með karlmennskuna?”
“Nei, ég komst bara ekki upp á fokking rúmið”

—— —— —— — – ————- - - ——

Nemendurnir í 2. bekk áttu að lesa ritgerð sem þau höfðu skrifað um eitthvað merkilegt sem hefði komið fyrir þau og Jói litli fékk að vera fyrstur.

“Halli afi datt í brunninn í síðustu viku”

“Guð minn góður!” sagði kennarinn “er allt í lagi með hann?”

“Ég held það. Hann hætti að öskra á hjálp í gær”
In such a world as this does one dare to think for himself?