Eldri hjón lágu í rúminu kvöld eitt. Eiginmaðurinn var við það að
sofna,en frúin var í rómantísku skapi og vildi spjalla.
Hún segir: “ Það var nú sá tími að þú varst vanur að halda í höndina á mér þegar við fórum að sofa”
Samviskusamlega rétti hann höndina yfir til hennar augnablik og reyndi svo að sofna á ný. Nokkru seinna segir konan; “Svo varstu vanur að kyssa mig” Svoldið pirraður beygði hann sig yfir hana og smellti einum á kinnina konu sinni sneri svo bakinu í hana og reyndi enn á ný að sofna. Mínútu seinna segir hún; “…og svo varstu vanur að bíta mig í
hnakkann…” Reiðilega sviptir eiginmaðurinn sænginni af sér og gengur fram. “Hvert ertu að fara?” spyr hún. “Að ná í tennurnar”




Jónas hrigdi í mig og sagði? Ég var á leiðinni í vinnu í morgun þegar ég leit yfir á hina akreinina og sá þá konu í glænýjum Súbarú á 90 kílómetra hraða með andlitið klesst upp við
baksýnisspegilinn að reyna að draga ælæner í kringum augun á sér!
Ég horfði frá henni í nokkrar sekúndur, en þegar ég leit á hana aftur, þá var hún komin hálfa leið inn á mína akrein og enn að reyna að mála sig. Mér brá svo hrottalega að ég missti
rafmagnsrakvélina mína og hún sló kleinuhringinn úr hinni hendinni á mér. Í látunum við það að rétta bílinn minn af með hnjánum á stýrinu, þá datt farsíminn minn af eyranu á mér oní kaffibollann sem ég var með á milli læranna og við það missti ég samband við mjög mikilvægan kúnna!

ÞESSAR KELLINGAR KUNNA EKKERT AÐ KEYRA !!!<br><br>Takk fyrir

KV, 1950

<b> 1950 Póstaði þessu
————————————————-
Þetta er snilld en ég er lesblindur :(</