Einu sinni var maður sem var með 50 cm langt typpi. Honum fannst það mjög slæmt og vildi fá minna, svo hann labbaði lengst inn í skóg að finna gamla norn sem átti að geta minnkað á honum typpið. Þegar hann fann nornina og bar undir hana erindið sagðist nornin ekkert geta gert en hann skildi labba lengra inn í skóginn, þar ætti hann að finna frosk. Ef hann bæði hann að giftast sér og froskurinn neitaði myndi typpið á honum minnka um 10 cm. Þetta leist manninum vel á og lagði af stað að finna froskinn. Að lokum fann hann froskinn og spurði hann hvort hann vildi giftast sér. Froskurinn neitaði og jafn skjótt hurfu 10 cm af typpinu á honum. Þetta líkaði manninum og ákvað að reyna aftur. Hann spurði froskinn hvort hann vildi giftast sér og aftur neitaði froskurinn, og aftur hurfu 10 cm af typpinu á honum. “Þetta er nú aldeilis flott” hugsaði maðurinn, “30 cm, það væri frábært að vera með 20cm langt”. Svo hann fór og spurði froskinn í þriðja sinn. Þá öskraði froskurinn "HVAÐ Á ÉG AÐ SEGJA ÞAÐ OFT?!? NEI NEI NEI!!!!!!
The waves come crashing as I sail across the waters,
And I hope against hope that the cold steel hull will carry me to salvation.