Kúreki sem var búktalari kemur gangandi inn í smábæ og sér þar indíána sitjandi á bekk.
Kúreki: Hey, flottur hundur. Er þér sama þó ég tali við hann?

Indíáni: Hundur ekki tala.

Kúreki: Heyrðu hundur, hvernig hefurðu það?

Hundur: Ég hef það fínt

Indíáni: [Undrafurðusvipur]

Kúreki: Er þetta eigandi þinn? [Bendir á indíánann]

Hundur: Jamm.

Kúreki: Hvernig fer hann með þig?

Hundur: Mjög vel. Hann fer með mig út að ganga tvisvar á dag, gefur mér góðanm mat og fer með mig niður að vatninu einu sinni í viku og leikur við mig.

Indíáni: [trúir ekki eigin eyrum]

Kúreki: Er þér sama þó ég tali við hestinn þinn?

Indíáni: Hestur ekki tala.

Kúreki: Heyrðu hestur, hvernig hefurðu það?

Hestur: Komdu sæll kúreki.

Indíáni: [Undrafurðusvipur]

Kúreki: Er þetta eigandi þinn? [Bendir á indíánann]

Hestur: Jamm.

Kúreki: Hvernig fer hann með þig?

Hestur: Nokkuð vel, þakka þér fyrir. Hann fer reglulega í útreiðartúra,

kembir mér oft og lætur mig inn í hlöðu í skjól fyrir náttúruöflunum.

Indíáni: [Gjörsamlegahissa]

Kúreki: Er þér sama þó ég tali við kindina þína.

Indíáni: Kind ljúga.