Prófessor einn fyllti krukku af steinum.

Þegar hann gat ekki sett fleiri steina í krukkuna þá spurði hann nemendur
sína: Er krukkan full núna? Já svöruðu allir.

Þá tók prófessorinn fram smærri steina og setti þá varlega í krukkuna. Litlu
steinarnir féllu niður á milli stóru steinanna og þegar hann gat ekki látið
fleiri steina ofan í - þá spurði hann aftur. Er krukkan full núna? Allir
voru sammála að svo væri.

Þá tók prófessorinn fram poka med sandi og hellti honum í krukkuna þar til
hún var full og sagði svo: Ímyndið ykkur að þetta sé lífið ykkar.

- Stóru steinarnir eru það sem mestu skiptir í lífinu eins og
fjölskylda,vinir, góð heilsa osv frv.
- Minni steinarnir eru minna áríðandi hlutir eins og hús, bíll og vinna.
- sandurinn er allt mögulegt annað.

Ef þið fyllið krukkuna med sandi er ekki pláss fyrir stóra og litla steina.
Það sama gildir fyrir líf ykkar. Ef þið notið allan ykkar tíma og orku i
yfirborðskennda og lítið mikilvæga hluti verður ekki pláss fyrir stóra og
mikilvæga hluti. Allir í salnum kinkuðu kolli.

Tekur nú prófessorinn upp einn bjór og opnar hann og hellir úr honum yfir
krukkuna og bjórinn rennur á milli sands og steina. Hann brosir til hópsins
og segir:

Móralinn er að sama hvað skeður í lífi þínu - þá er alltaf pláss fyrir einn
bjór!!!!!!!