Stúdentar í læknisfræði við Háskólann eru að fá sína fyrstu kennslustund í
krufningu með alvöru líki.
Þeir komu sér allir saman í kringum skurðarborðið þar sem líkið lá undir
hvítu laki. Síðan byrjar prófessorinn kennsluna:

“Í læknavísindunum er nauðsynlegt að hafa tvo kosti. Sá fyrri er að maður má
ekki láta neitt vekja upp hjá sér viðbjóð.” Hann tekur síðan lakið af líkinu, stingur puttanum upp í rassinn á því og sýgur síðan puttann. “Núna vil ég að þið gerið slíkt hið sama!” Stúdentarnir fengu áfall, en hikandi byrjuðu þeir að stinga puttanum upp í rassinn á líkinu og sjúga síðan puttann.

Þegar allir voru búnir, segir prófessorinn: “Seinni kosturinn er athygli.
Ég setti löngutöng inn, en saug vísifingur. Fylgjast með, gott fólk…”