Guð skapaði asnann og sagði við hann:
“Þú verður asni. Þú vinnur baki brotnu frá sólarupprás til
sólarlags og berð þungar byrðar. Þú étur gras, státar ekki af
neinum gáfum og lifir í 50 ár.” Og asninn svaraði: “Ég skal
vera asni en að lifa í 50 ár er allt of mikið. Hafðu þau 20.”
Og Guð samþykkti það.
Guð skapaði hundinn og sagði við hann:
“Þú verður hundur. Þú gæti húss mannsins og verður besti
vinur hans. Þú þiggur leifarnar sem hann réttir þér og lifir
í 25 ár.” Og hundurinn svaraði: “Ég skal vera hundur en að
lifa í 25 ár er allt of mikið. Hafðu þau 10.”
Og Guð samþykkti það.
Guð skapaði apann og sagði við hann:
“Þú verður api. Þú sveiflar þér úr einu tré í annað og gerir
ýmsar kúnstir. Þú verður skemmtilegur og lifir í 20 ár.”
Og apinn svaraði: “Ég skal vera api en að lifa í 20 ár er
allt of mikið. Hafðu þau 10.”
Og Guð samþykkti það.
Að lokum skapaði Guð manninn og sagði við hann:
“Þú verður maður, eina vitsmunaveran á jarðkringlunni. Þú
notar gáfur þínar til að verða drottnari allra dýra. Þú munt
ráða yfir heiminum og lifa í 20 ár.”
Og maðurinn svaraði: “Ég skal vera maður en að lifa í 20 ár
er allt of stutt. Veittu mér að auki þau 30 ár sem asninn
vildi ekki, árin 15 sem hundurinn vildi ekki og árin 10 sem apinn
vildi ekki.” Og Guð samþykkti það.
Og æ síðan lifir maðurinn í 20 ár eins og maður. Þá giftir
hann sig og eyðir 30 árum eins og asni, þ.e. vinnur baki brotnu
frá sólarupprás til sólarlags og ber þungar byrðar. Þegar börnin
eru flutt að heiman lifir hann í 15 ár eins og hundur; gætir hússins og
borðar allt sem að honum er rétt. Og eftir að hann sest í helgan
stein lifir hann eins og api síðustu 10 árin, fer hús úr húsi og gerir
ýmsar kúnstir til að skemmta barnabörnunum.