Gömul kona gengur inn í banka með fullan poka af seðlum og ætlar hún að leggja peningana inn. Hún heimtar að fá bankastjórann til að
afgreiða sig.
það er venjulega ekki hægt í þessum banka en þar sem hún er með svo
mikla peninga ákveður afgreiðslu fólkið að ná í bankastjórann
(viðskiptavinurinn hefur alltaf rétt fyrir sér)…
Bankastjórinn spyr gömlu konuna hve mikið hún ætli að leggja inn. “14 milljónir króna” segir gamla konan og skellir pokanum á borð stjórans.
Hann er auðvitað forvitinn og ákveður að spyrja um hvar hún hefði
fengið alla þessa peninga??? gamla konan svarar: ég vinn mörg veðmál.
“Veðmál, já… hvernig veðmál ?” spyr bankastjórinn konuna. “bara
einsog, ég veðja við þig 2 milljónum að þú ert með þríköntuð eistu
!!!” bankastjórinn hlær og segir að þetta sé heimskulegt veðmál.
konan skorar á hann og bankastjórinn tekur veðmálinu…
“En þar sem það eru mjög miklir peningar í húfi, er þá ekki í lagi að ég taki lögfræðinginn minn með sem vitni á morgun kl. 10 ?”
Bankastjórinn hafði ekkert á móti því og var viss um að hann mundi
vinna…
Þetta sama kvöld var bankastjórinn orðinn mjög taugaóstyrkur og eyddi miklum tíma fyrir framan spegilin heima hjá sér, skoðandi eistun með því að snúa þeim í allar áttir. hann hætti ekki fyrr en hann var viss um að hann mundi vinna veðmálið…
Næsta morgun, nákvæmlega klukkan 10, birtist gamla konan og
lögfræðingurinn hennar fyrir utan bankastjóra skrifstofuna. hún kynnti bankastjóran og lögfræðinginn en endurtók síðan veðmálið “ég veðja 2 milljónum á
að bankastjórinn sé með þríköntuð eistu!”
Bankastjórinn játaði veðmálinu og gamla konan sagði honum að fara úr buxunum. Hann gerði það og gamla konan pírði augun vel og lengi. hún bað síðan um að mega koma við þau til að finna hvernig þau væru í laginu.
“ok, 2 milljónir eru mikið af peningum svo ég giska að þú verðir að gera það bara svo við séum örugg!!!” Nákvæmlega þá, tók bankastjórinn eftir hvar lögfræðingurinn var að lemja hausnum í vegginn, alveg hljóðlaust. Bankastjórinn spurði gömlu konuna “hvað í andskotanum er að lögfræðingnum þínum???”
Hún svaraði “ekkert, nema það að ég veðjaði við hann um 8 milljónir
að nákvæmlega klukkan 10 væri ég með eistu bankastjórans í
höndunum!!!”