Gella aldarinnar labbar að barborðinu og hún er sko engin smá skutla!; í stuttum (við erum að tala um STUTTUM), þröngum hlírakjól og wonderbra svo sést langar leiðir. Hún semsagt kemur upp að barborðinu og hallar sér fram (og nú á að halla sér fram svo brjóstin þrýstist upp úr wonderbrainum)

-“Get ég fengið að tala við eigandann?” spyr hún seiðandi röddu

Barþjónninn kom náttúrulega trítlandi um leið og hann sá hana og svarar: -“Því miður, hann er ekki við”

Gellan sýnir enn meira af bombunum og stríkur andlit barþjónsins, sleikir varirnar: -“Ég verð eiginlega nauðsynlega að tala við hann”

Barþjónninn er farinn að slefa en svarar: -“Því miður hann er bara ekki við”

Þegar hér er komið er mín bara farin að strjúka brjóstkassa barþjónsins og orðið ansi heitt í kolunum. Manngreyið segir þá hás: -“Er ekki eitthvað sem ÉG get gert fyrir þig?”

_“Jú,reyndar” segir gellan og stingur einum fingri upp í hann og hann náttúrulega sleikir af áfergju. Svo eru komnir tveir fingur og loks þrír -“Ég ætlaði bara að segja honum að klósettpappírinn á dömuklósettinu væri búinn!”