Hénna eru nokkrir góðir … :)

einu sinni voru Rauðka, brúnka og ljóska að flýja undan löggunni.. þegar þær komu svo að bóndabæ og sá þar tóma karfteflupoka og fóru allar í sitthvorn pokan, svo stuttu eftir það koma löggurnar að pokunum og sparkar löggan í pokan sem Rauðkan er í og seigir ljóskan “mjááá” löggan: “æjj þetta er bara helvítis kötturinn” sparkar hún þá í pokan sem Brúnkan er í og seigir hún á “voff” og löggan # þetta er bara árans hundurinn“ .. sparkar löggan þá í pokan hjá ljóskunni og heyrist þá ” karftöflur .. karftöflur…. "

————————————————-

Gömul hjón sátu saman úti á bekk á elliheimilinu og nutu
veðurblíðunnar og þess að vera saman.

“Þú varst nú vanur að sitja alltaf nær mér elskan mín”,
segir gamla konan við manninn sinn sem færir sig svo nær
konunni sinni.

“Þú varst nú vanur að halda utan um mig með annarri
hendinni,” bætir gamla konan við og gamli maðurinn tekur
utan um gömlu konuna.

“Alltaf þegar þú hélst svona þétt utan um mig nartaðir þú í
eyrnasnepilinn á mér,” segir konan svo við manninn sinn sem
stendur þá upp og ætlar að ganga burt.

“Hvert ertu að fara elskan mín?” spyr gamla konan manninn
sinn.

“Inn í herbergi að ná í tennurnar mínar!”

————————————————

Gömul kona kom inn í Lyfju einn morguninn og virtist vera að
leita að einhverju um alla búð. Starfsmaðurinn var búinn að
fylgjast með henni góða stund grandskoða allar hillur og
rýna í allar vörur.

“Get ég aðstoða þig frú mín,” segir starfsmaðurinn við
gömlu konuna sem kemur feimnislega til afgreiðslumannsins.


“Ja…ég veit það ekki svei mér þá…en þó? Þú gætir það
svo sem,” segir gamla konan vandræðaleg en ákveður samt að
spyrja afgreiðslumanninn að því sem hún varað leita að.

“Segðu mér ungi maður, eru til risasmokkar…gúmmíverjur?
Svona risa, risa þú veist,” segir gamla konan og roðnar.

Ungi maðurinn verður dálítið hissa en ákveður að svara
gömlu og segir svo vera, að risasmokkar séu til og nokkuð
algengt að menn komi og versli þannig smokka.

“Já, þú segir nokkuð,” segir gamla konan og það lifnar yfir
henni að heyra þetta. - “Er þér sama þó ég staldri hér
aðeins við og bíði eftir einum sem kannski kaupir
risasmokk?”

————————————————

Eldri maður var að aka í sveitinni á 12 km. hraða. Hann hélt
sig á nákvæmlega sama hraða og fór ekki hraðar, né hægar!
Lögreglan kom svo akandi að honum og lenti fyrir aftan
hann. Þeir fylgdu gamla manninum eftir í smástund og sáu
það að hann var aka alltof hægt og ákváðu að athuga hvers
vegna hann æki svona hægt svo þeir settu bláu ljósin á og
stoppuðu karlinn.

Áður en þeir gátu nokkuð sagt orð við karlinn svarar hann
þeim strax, “Ég var ekkert að keyra of hratt, ég var ekkert
að keyra of hratt, ég var á nákvæmlega löglegum hraða.
Hraðatakmörkin hér eru 12 km. á klukkustund,” bunar gamli
maðurinn út úr sér við lögregluna.

Lögreglan svarar, “Við erum ekkert að stöðva þig fyrir og
hraðan akstur, við erum að kanna það hvers vegna þú keyrir
svona hægt?”

“Nú, á skiltinu stóð 12,” segir gamli maðurinn.

“Nei, nei…þetta er ekki hraðaskilti heldur er þetta
skilti sem segir til um á hvaða þjóðvegi þú ert á, semsagt
þjóðvegi 12” segir lögreglan við karlinn.

Gamli maðurinn hristir hausinn og verður alveg miður sín.
“Æ, æ…hvaða asnaskapur er þetta hjá mér.”

Lögreglan tekur eftir því að gamli maðurinn er ekki einn í
bílnum því þrjár konur sitja hjá honum, allar með hárið
úfið, náfölar og algjörlega hljóðar!

“Hvað er að sjá þessar konur sem eru með þér, er ekki allt
í lagi með þær,” spyr lögreglan gamla manninn.

“Ha…jú, jú! Við vorum bara rétt áðan á þjóðvegi 165!”

———————————————–

Dyravörður á skemmtistað sér að hópur af ljóskum eru að koma
að staðnum. Hann gerir sig kláran í að opna fyrir þeim og
bjóða þær velkomnar.

“Gott kvöld og gjörið svo vel,” segir dyravörðurinn kurteis
við hópinn.

“Nei við megum ekki fara inn strax,” segir ein ljóskan og
allar stóðu þær fyrir utan.

“Megið þið fara inn, hvað…hvers vegna ekki?”, spyr
dyravörðurinn alveg steinhissa.

“Við erum að bíða eftir vinkonu okkar sem fer rétt að
koma.”

“Já, en þið megið alveg koma inn, það er ekkert mál svo
hittir hún bara ykkur inni á eftir er það ekki?”, segir
dyravörðurinn kurteis sem fyrr enda þaulvanur í dyrunum.

“Hvað er þetta með ykkur þessa dyraverði,” segir ein
ljóskan í hópnum sem virtist nokkuð ungleg.
“Í gær þá var félagi þinn hér í dyrunum og hann sagði að
við kæmumst ekki inn!”

“Nú, hvers vegna ekki,” segir dyravörðurinn.

“Hann sagði að við yrðum að vera orðnar átján og þess vegna
erum við að bíða eftir vinkonu okkar!”

————————————————

Ljóska nokkur var að koma heim úr vinnunni og sér að það er
búið að brjótast inn til hennar.
Hún hringir á lögregluna og til hennar kemur reffileg lögga
með sólgleraugu og með lögguhund með sér. Þeir ganga um
íbúðina saman og löggan lætur hundinn teyma sig áfram í
kringum húsið.

Lögreglumaðurinn og hundurinn ganga næst til ljóskunnar og
ætla að fara ræða við hana þegar hún verður bálreið og
hellir sér yfir þá með skömmum og látum…

“Er þetta ekki alveg dæmigert með þessa lögreglu hér. Ég
kem heim í sakleysi mínu og það er búið að brjótast inn til
mín, ég bið um lögreglu og hvað senda þeir mér? Blindan
lögreglumann með blindrahund!”


jæja … verði ykkur að góðu … :)