þetta eru nokkrir brandarar sem að ég hef rekist á gegnum árin það eru allnokkrir fyndnir.



Viðskiptavinurinn: “Hvaða gjöf get ég keypt handa gamalli, ríkri frænku sem er mjög veikburða og getur varla gengið?”
Afgreiðslumaðurinn: “Hvað segirðu um bón?”


“Pabbi. Af hverju ertu að skvetta bensíni yfir afa?” -“Þegiðu strákur og réttu mér kveikjarann…”



Kæri sonur,
Ég skrifa þetta bréf hægt af því að ég veit að þú getur ekki lesið mjög hratt.
Við búum ekki lengur þar sem að við bjuggum þegar þú fórst að heiman.
Pabbi þinn las í blöðunum að flest slys gerast innan við 20 mílur frá heimilunum, þannig að við fluttum.
Ég get ekki sent þér heimilisfangið af því að fjölskyldan sem bjó hérna á undan okkur tók
húsnúmerið þegar þau fluttu til þess að þau þyrftu ekki að breyta heimilisfanginu sínu.
Veðrið er ekki slæmt hérna. Það rigndi bara tvisvar í síðustu viku;
í fyrsta skipti í þrjá daga og í seinna skiptið í fjóra daga.
Varðandi jakkann sem þú vildir að ég sendi þér, þá sagði Stjáni
frændi þinn að hann væri of þungur til að senda í pósti með tölunum,
þannig að við klipptum þær af og stungum þeim í vasana.
Jón læsti lyklunum sínum inni í bílnum í gær. Við erum öll mjög áhyggjufull
vegna þess að það tók tvo tíma að ná okkur pabba þínum út.
Systir þín eignaðist barn í morgun; en ég hef ekki enn komist að því hvers
kyns það er þannig að ég veit ekki hvort það er frænka eða frændi.
Barnið lítur alveg eins út og bróðir þinn…
Annars er ekki mikið meira í fréttum. Það hefur ekkert mikið gerst.
Ástarkveðjur,
mamma.
P.S. Ég ætlaði að senda þér peninga en ég var búin að loka umslaginu…


Virðulegur maður kemur inn á barinn á Sögu og pantar fjögur glös af XO koníaki. Þjónninn afgreiðir manninn strax og raðar glösunum snyrtilega á barborðið. Maðurinn sturtar í sig úr hverju glasinu á eftir öðru og er búinn með alla sjússanna áður en 5 mínútur eru liðnar. Þjónninn segir í spurningartón: “það er eins og þér liggi á.” “Þér myndi líka liggja á ef þú værir með það sama og ég,” sagði maðurinn. “Hvað ertu eiginlega með?” spurði þjónninn í samúðartón. “Bara fimmtíu kall.”



Svo vora það eitt sinn 2 lögfræðingar sem voru í safari ferð í Tansaníu. Þeir lögðu bíl sínum og fóru svo að ráfa um svæðið. Allt í einu löbbuðu þeir fram á stórt og mikið ljón, ljónið leit á þá og stóð upp og gerði sig líklegt til að ráðast á þá. Þá hóf annar lögfræðinganna að klæða sig úr þungum stígvélunum og hinn leit undrandi á hann, “hvað ertu að gera maður?” spurði hann. Hinn svaraði “við verðum að hlaupa að jeppanum og ná í riffil” hinn leit skelfingaraugum á hann og sagði “ertu brjálaður maður? Við náum aldrei að hlaupa þangað ljónið nær okkur” þá sagði hinn “ég veit það vinur minn en ég þarf bara að hlaupa hraðar en þú”.


Sp: Hvað þarf margar ljóskur til að skipta um ljósaperu?
Sv: Tvær, eina til að halda á Diet-kókinu og hina til að kalla á Pabba.



Dómarinn:Ertu sekur?sá seki:nei herra dómari.Dómarinn:hefuru stolið eitthverju áður?Sá seki:Nei þetta var í fyrsta skypti!



-Tveir veiðimenn eru á veiðum í skógi
þegar annar fellur niður og virðist hætta að anda.
Félagi hans grípur farsímann og hringir í neyðarlínuna.
“Félagi minn er dauður. Hvað á ég að gera?” æpir hann í símann.
Viðmælandinn biður hann að róa sig niður.
“Gakktu fyrst úr skugga um að hann sé örugglega látinn.
” Þá kemur þögn og svo skothvellur.
“Og hvað svo,” segir maðurinn svo í símann."




það var svo heitt að við urðum að gefa hænunum ísmola svo þær verptu ekki harðsoðnum eggjum.


vegna verkfalls starfsmanna á veður stofunni verður ekkert veður á morgun.


- Þetta er alveg hræðilegt málverk
- ég málaði það
- æ, miskildu mig ekki: Málverkið er gott en það er fyrirmyndin
sem er hræðileg
- það er konan mín



- veistu hvort það er satt, að hann sigurður sé dáinn?
- ég veit það ekki en það hefur farið skammarlega með hann, því hann var jarðaður í gær.