Tvær vinkonur, ljóska og rauðka, voru eitt sinn á gangi þegar svo
vildi til að þær gengu fram hjá blómabúð og sáu hvar kærasti þeirrar rauðhærðu var að kaupa blóm. Hún stundi þungan þegar hún sá þetta og sagði:
“fjárinn, kærastinn minn er enn einu sinni að kaupa blóm handa mér án nokkurrar ástæðu.” Ljóskan leit furðu lostin á vinkonu sína og spurði: “Af hverju finnst þér ekki gaman að fá blóm?”
Sú rauðhærða svaraði: “jú, jú… en hann er bara alltaf með svo miklar væntingar þegar hann gefur mér blóm og ég bara nenni ekki að eyða næstu þremur dögum í að liggja á bakinu með fæturna upp í loftið.
” Ljóskan varð nú enn ráðvilltari en áður og spurði svo að
lokum:
“Áttu ekki blómavasa?”