Egill:Er guð til?
Mamma:Já, elskan mín
Egill:Er guð alllstaðar?
Mamma: Já, elskan mín
Egill:Er guð líka í krukkunni?
Mamma:Já elskan mín.
Egill skellti lokinu á krukkuna.
“Þarna náði ég þér”

__________________________________


Einu sinni voru tvær appelsínur að ganga yfir brú í mestu makindum, þegar ein appelsínan dettur skyndilega ofan í vatnið & kallar:
“Hjááálp ég er að drukkna..!”
Þá svarar hin:
"Jáá, bíddu á meðan ég sker mig í báta

_________________________________


Jói og Siggi eru eineggja tvíburar og búa í litlu þorpi á vestfjörðum. Jói á gamla trillu og fer hann mikið á sjó þá venjulega einn.



Eitt sinn lánaði hann sonum frænda síns trilluna og ungu mennirnir strönduðu trillunni. Jói var heilan dag að bjarga því sem bjargað var úr trillunni enda var hún ónýt.



Jói vissi ekki að sama dag dó mágkona hans, konan hans Sigga í bílslysi enda var hann ekki með kveikt á farsímanum. Þegar hann kemur í kaupfélagið hittir hann prestfrúnna sem segir: „Mér þóttu þessar fréttir agalegar, ég samhryggist þér innilega.“ Jói svaraði: „Blessuð vertu, þetta er ekkert mál, hún var orðin gömul og lúin og því er engin ástæða til að taka svona nærri sér. Það voru mistök að leigja hana til strákanna hans Gunna frænda og það voru þeir sem gerðu út af við hana þegar þeir hossuðu sér báðir á henni.“



Jói skildi ekkert í því að prestfrúin sló hann utanundir og kallaði hann óforbetranlegan sóðakjaft.


___________________________________



Reynsla móður – snuð fellur í gólfið

2.9.00
Fyrsta barn:

Móðirin tekur upp snuðið og sótthreinsar það í sjóðandi vatni áður en hún setur snuðið í barnið.

Annað barn:

Móðirin tekur upp snuðið, þvær það í heitu vatni og setur upp í barnið.

Þriðja barn:

Móðirinn tekur upp snuðið, sleikir það og setur upp í barnið.

Fjórða barn:

…óprenthæft….


__________________________________


Fjögurra ára stúlka kemur heim af leikskólanum og spyr móður sína: „Mamma, hvað er það kallað þegar fólk liggur hvert ofan á öðru?“ Móðirin varð hálf hvumsa og hugsaði með sér að skólinn sé farinn að kenna börnunum ansi fljótt um staðreyndir lífsins. Þetta varð til þess að seinna um kvöldið las hún fyrir barnið söguna um býflugurnar og hunangið.



Næsta dag þegar sú stutta kom heima af leikskólanum sagði hún við móður sína: „Mamma, nú veit ég hvað það er þegar fólk liggur hvert ofan á öðru, það heitir kojur.“

_______________________________________


Lögreglan frétti að menn gerðu mikið af því í þorpi einu norður í landi að aka nokkuð hressir heim af sveitakrá þorpsins. Ríkislögreglustjórinn sendi nokkra vaska menn norður á sérútbúnum bíl til svo þeir gætu nú skoðað málið.



Þegar lögreglan mætir á staðinn er kráin sneisafull og mikill glaumur og gleði. Lögreglumennirnir bíða og kl. 12:50 kemur fyrsti gesturinn út og hann er greinilega óstöðugur á fótunum. Maðurinn slumpast inn í bifreið og ekur af stað. Maðurinn er snöggur af stað svo lögreglumennirnir ná honum ekki fyrr en þeir eru búnir að aka í 5 mínútur frá kránni.



Maðurinn er tekinn inn í bíl og yfirheyrður, hann er þvoglumæltur en þegar hann er spurður, „hvað drakkstu mikið?“ Svara hann: „fimmtán glös.“ Maðurinn er látinn anda í tölvuna en ekkert mælist svo löggan fær grun um að maðurinn gæti hafa neytt annarra efna og fara að spyrja hann. Maðurinn neitar fyrst að svara nokkru svo þeir láta hann ganga nokkur skref og viti menn allt í einu gekk maðurinn eins og eðlilegt er. Þeir þefuðu andann úr honum, fundun enga lykt svo þeir spurðu hann: „Hvað drakkstu eiginlega?“ og maðurinn sagði: „Ég drakk bara gos.“



Næst var spurt: „Hvers vegna reikaðir þú svona þegar þú komst út?“ Maðurinn svaraði: „Ég er tálbeitan í kvöld. Félagar mínir þurftu að komast heim.“


__________________________________________