Dóttir hennar var að leika sér með víbratórinn sinn.
Hún öskraði á hana: “Hvað í ósköpunum ertu að gera?”
Dóttirin svaraði: “Mamma, ég er þrjátíu og fimm ára gömul, ógift og þessi hlutur, er það eina, sem ég á sem mér finnst koma nærri því eiga eiginmann. Viltu gjöra svo vel að fara og lofa mér að vera í friði.”
Næsta dag gekk faðir stúlkunnar fram hjá herbergishurðinni hennar og heyrði þetta sama undarlega suð. Sama sjón blasti við honum og konunni hans daginn áður og hann varð alveg agndofa. Áður en hann gat komið upp orði sagði dóttirin: “Pabbi, ég er þrjátíu og fimm ára, ógift og þessi hlutur er það eina sem ég á sem mér finnst koma
nærri því að eiga eiginmann. Viltu gjöra svo vel að fara og lofa mér að vera í friði.”
Nokkrum dögum síðar kom konan heim úr frá að versla, lagði frá sér vörurnar á eldhúsbekkinn, og heyrði þá þetta suð sem hún hafði áður heyrt, koma frá
sjónvarpsherberginu. Hún fór að athuga þetta og sá manninn sinn sitja í sófanum og horfa á sjónvarpið. Víbratórinn lá við hliðina á honum í sófanum, suðandi eins og vitfirringur.
“Hvern andskotann ertu að gera maður” sagði hún.
“Ég er að horfa á fótboltann með tengdasyni mínum” svaraði
_______________________________________
Fátæk svertingjahjón eignuðust barn. Vegna fátæktar og líka vegna þess að jólin voru að koma, ákváðu þau að tala við hvít nágrannahjón sín og athuga hvort þau vildu fá barnið.
Það var auðsótt mál. Næstu jól eignuðust fátæku svertingjahjónin annað barn. Þau gátu ekki nú, frekar en áður séð um barnið. Þau töluðu aftur við hvítu nágrannahjónin og buðu þeim að taka þetta barn líka. Ekkert mál. Þriðju jólin var sama upp á teningnum - svertingjahjónin eignuðust sitt þriðja barn og fóru til hvítu nágrannahjónanna. Hvítu hjónin voru nú tregari en áður að taka við barninu, en eftir smá umhugsun tóku þau við því. Fjórðu jólin eignuðust svertingjahjónin enn eitt barnið. Þau voru jafnfátæk og áður og gengu nú í fjórða sinn á fund hvítu nágrannahjónanna. Þegar þau spurðu hvítu nágrannahjónin hvort þau vildu taka við þessu barni, sögðu þessi hvítu:
-“Nei takk, ekki fjórðu jólin í röð. Við ætlum að hafa hamborgarahrygg þessi jólin takk…”
_______________________________________
Prestur var að messa fyrir þétt setinni kirkju þegar skrattinn birtist allt í einu. Hann ógnaði og hótaði í allar áttir svo allir í söfnuðinum urðu óttaslegnir og flúðu út úr kirkjunni, nema einn gamall maður.
Þegar kirkjan var orðin tóm þá fór skrattinn til gamla mannsins og spurði:
“Ertu ekki hræddur við mig, ég er illmennskan endurholdguð, hræðilegasta skepnan í öllum heimi og mun mjög líklega pynta þig!”Gamli maðurinn svaraði:
“Þú hræðir mig ekki, ég er búinn að vera giftur systur þinni í 45 ár.”
Maybe this world is another planet's hell.