snilldar brandari!

Maður nokkur var að aka um í Arizona þegar bíll hans bilar.
Hann er langt frá byggð og tekur á það ráð að ganga til
næsta staðar því það hlýtur að vera einhversstaðar hús eða
bensínstöð á næstu kílómetrum sem hægt er að fá aðstoð.
Allan daginn berst manngreyið í gegnum brennandi heita
sólina og þráir ekkert eins mikið og að fá vatn, ískalt
vatn að drekka! Alla nóttina er hann búinn að ganga og er
orðin hálfruglaður af göngunni þegar honum verður litið á
mann sitja í vegkantinum með sölubás á básnum stóð “BINDI
TIL SÖLU.”

“…vatn…ég þarf vatn…ekki bindi!”, rétt nær manngreyið
að segja við sölumanninn sem segir það vera miður en hann
selji bara bindi, en ekkert vatn. “En má ekki bjóða þér að
kaupa bindi fyrir 55.000 krónur?” spyr sölumaðurinn manninn
aftur sem er örmagna og þyrstur!

“Kaupa bindi!…og það á 55.000 krónur!…ertu eitthvað
ruglaður mann fjandi. Ég er að deyja hér úr þorsta og þú
reynir að selja mér fokdýrt bindi?.”

“Rólegur, góði minn, rólegur,” segir sölumaðurinn. “Hér um
10 km. frá er veitingastaður og þar er örugglega hægt að fá
vatn.

Þyrsti maðurinn notar alla sína síðustu krafta til að ganga
þessa 10 km. hugsandi til þess að geta fengið kalt vatn,
eitthvað að borða og kannski hann fái að leggja sig.


Um sex klukkustundum síðar kemur manngreyið skríðandi að
básnum hjá sölumanninum.
“Ertu komin aftur?” segir sölumaðurinn rólegur og hvílir
sig undir sólhlífinni.

“ég….ég…ætla að….ég ætla að fá eitt bindi….eitt
bindi takk,” rétt nær þyrsti maðurinn að segja… og
skellir fúlgu af peningum á borðið.

“Það verða 55.000 krónur! – sko…ef þú hefir gefið þér
aðeins meiri tíma að tala við mig hefði ég getað sagt þér
að þér er ekki hleypt inn á veitingastaðinn nema með
bindi!”