Fann þetta á netinu og vildi deila þessu með
ykkur.

Stefán og Guðrún konan hans bjuggu í Mosfellsbæ, nálægt
flugvellinum þar sem listflugvélar hafa aðsetur og æfa sig.
Oft og mörgu sinnum horfði Stefán á þessar flugvélar leika
allskonar listir og hann fékk sér oft göngutúr til að skoða
vélarnar.

“Guðrún mín,” segir Stefán við konuna sína. “Mig langar svo
að fara í flugferð með svona listflugvél!”

Guðrún, sem stóð rétt hjá flugmanninum svarar Stefáni strax
og segir: “Stefán, veistu að flugið kostar tíu þúsund og tíu
þúsund eru tíu þúsund.”

Svona gekk þetta hvað eftir annað og alltaf mátti Stefán,
karlanginn heyra í viðurvist flugmannsins sem stóð og gerði
vélina sína klára fyrir æfingaflug, skammyrði frá Guðrúnu
konunni sinni að flugið kosti tíu þúsund og að tíu þúsund
séu tíu þúsund krónur!

Einn sólríkan dag komu þau hjónin að flugmanninum og aftur
segir Stefán við Guðrúnu sína: “Guðrún mín, mig langar svo
að fara í flugferð með svona listflugvél. Ég er orðin
háaldraður og ef ég fæ ekki að fara núna mun ég aldrei fá
að upplifa það að fara í svona vél!”

Guðrún er söm við sig og svarar á sama hátt og alltaf:
“Stefán, veistu að flugið kostar tíu þúsund og tíu þúsund
eru tíu þúsund.”

En þá vippar flugmaðurinn sér að þeim og segir: “Heyrið nú
kæru hjón. Ég skal fljúga með ykkur bæði en það er aðeins
með einu skilyrði og það er að þið megið ekkert segja á
meðan á fluginu stendur-engin öskur eða neitt!”

“Ef þið segið eitthvað á meðan við erum í loftinu þá verðið
þið að borga mér tíu þúsund krónur.”

Þau hjónin tóku þessu boði strax og voru viss að þau gætu
haldið þetta út.

Flugmaðurinn flaug með þau í allskonar hringi, tók dýfur,
steypti vélinni niður, drap á henni og gerði allt til að
hræða þau hjónin og fá þau til að segja eitthvað svo að
hann myndi vinna sér inn tíu þúsund krónur. Flugmaðurinn
lenti svo vélinni og sagði: “Ja hérna hér… ég reyndi að
gera allt sem ég mögulega gat en það kom ekki eitt hljóð
frá ykkur og þetta er alveg magnað.”

Þá segir Stefán sem sat rólegur og sæll yfir fluginu:
“Ja…ég ætlaði að fara segja eitthvað við þið þegar Guðrún
datt út úr vélinni er þú hvolfdir henni, en tíu þúsund er
tíu þúsund!”