Ég er búinn að senda 2 brandara en þeir hafa
ekki komið og ég ætla ekki að senda fleiri fyrr
en allir hafa verið birtir, en hér er einn:
Hann hafði heyrt, að visst hóruhús í bænum hafði
á sér visst orð fyrir afbrigðleika og öfugugga-
hátt. Svo hann labbaði sér inn og spurði hvort
þau hefðu ekki eitthvað óvenjulegt handa sért.
Hún tók hann með sér inn í herbergi og sýndi hon-
um hænu, sem hún sagði að væri sérþjálfuð í því
að sjúga limi.
Maðurinn var steinhissa yfir þessu, en ákvað
síðan að það væri gaman að prófa og greiddi um-
samið verð.
Eftir að hafa reynt í nokkra klukkutíma að troða
limnum upp í hænuna komst hann að því að þetta
var ekkert annað en venjuleg hæna, gafst upp og
fór.
Seinna um kvöldið fór hann að hugsa um, að þegar
öllu væri á botninn hvolt hefði þetta verið æðis-
lega spennandi og ákvað að fara aftur daginn
eftir og athuga hvort ekki væri meira um að vera.
,,Hefurðu eitthvað nýtt handa mér í dag? spurði hann.
Komdu með mér sagði hún og leiddi hann inn í
dimmt herbergi sem í voru nokkrir menn að kíkja
í gægjugöt. Hann tók sér stöðu við eitt slíkt gat
og sá að þeir voru að horfa á konu sem var að
reyna að láta hund ríða sér. Vá sagði hann þetta
er æðislegt.
Þetta er ekki neitt sagði maðurinn við hliðina
á honum.
Þú hefðir átt að vera hérna í gær og sjá náung-
ann með hænuna.