Stúdentar í læknisfræði við Háskólann eru að fá sína fyrstu kennslustund í krufningu með alvöru líki. Þeir komu sér allir saman í kringum skurðarborðið þar sem líkið lá undir hvítu laki.

Síðan byrjar prófessorinn kennsluna: “Í læknavísindunum er nauðsynlegt að hafa tvo kosti.

Sá fyrri er að maður má ekki láta neitt vekja upp hjá sér viðbjóð.” Hann tekur síðan lakið af líkinu, stingur puttanum upp í rassinn á því og sýgur síðan puttann. “Núna vil ég að þið gerið slíkt hið sama!”

Stúdentarnir fengu áfall, en hikandi byrjuðu þeir að stinga puttanum upp í rassinn á líkinu og sjúga síðan puttann.

Þegar allir voru búnir, segir prófessorinn: “Seinni kosturinn er athygli.

Ég setti löngutöng inn, en saug vísifingur. Fylgjast með, gott fólk…”