Jólasaga




Ekki fyrir löngu, á mælikvarða jólanna, kom uppá svolítið vandamál.
Jólasveinarnir voru flestir komnir til byggða að sinna sínum uppáhalds
erindum. Í helli sveinanna voru hins vegar veikindi og kertasníkir sem
síðastur kemur á aðfangadag gekk illa að fá aðstoð við að undirbúa sig til
ferðar. Það styttist í að sveinki þurfti að drífa sig af stað, hann var
orðinn frekar stressaður. Grýla kom í heimsókn sem hafði ekki önnur áhrif
en að stressa sveinka enn meira upp. Hinir bræðurnir höfðu tekið
vélsleðana
sem voru í lagi og sá síðasti var bilaður. Hreindýrin voru uppi við
Kárahnjúka og hreindýrasleðinn hafði ekki fengið neitt viðhald í 17 ár.
Með
nokkur farlama hreindýr, fyrir sleðanum, sem ekki nenntu í burt vegna
elli,
fór sveinki að hlaða á sleðann sem brast undan þunganum og allt fór út um
allt. Kertasníkir æddi inn til að fá sér hálfkaffi (viskí og kaffi). Hann
komst að því að einhver hafði drukkið viskíið og ekkert annað var til.
Kaffibollinn fór í gólfið og brotnaði þannig að brotin fóru um allt gólf.
Þegar hann ætlaði að sópa sá hann að mýsnar höfðu nagað hárin af kústinum.
Þá er bankað á hellisdyrnar, í brjáluðu skapi strunsar sveinki til dyra.
Fyrir utan stendur engill með jólatré. “Hvar vilt þú að ég setji tréð?”
spyr
engillinn.



Og þannig kom það til, vinir mínir, að engillinn er á toppi jólatrésins.