Ljóska nokkur kom inn í vefnaðarvöruverslun þar sem seld eru gluggatjöld. Hún sagði við afgreiðslukonuna: “Ég ætla að fá bleik gluggatjöld sem myndu passa á fyrir skjáinn á tölvunni minni” Afgreiðslukonan varð nokkuð hissa og svaraði: “En þú þarft ekki gluggatjöld á tölvuna.”!!!…. Þá svaraði ljóskan: “Halló……………… Ég er með windows”!!!

*

það var einu sinni maður sem var að bíða eftir að komast á klósettið og karlaklósettið var fullt og hann fór á kvennaklósettið þar var kona og hún sagði að ef hann ætlaði að fara þá mætti hann ekki íta á rauða takkan henn fór inn og ítti á grænan takka það var nudd svo varð hann að ýta á gula takkan þá var það púður em fór í andlitið á honum. Enn honum fannst allt svo þægilegt að hann ýtti á rauða takkan og vaknaði upp á spítala og svo kom konan sem hann sá á kvennaklósettinu og sagði hvað ýttirðu á takkan maðurinn sagði:já af hverju nú þetta var sjálvirkur túrtappatogari typpið þitt er undir koddanum !

*

Jón lá fyrir dauðanum. Hann lá inn á sjúkrahúsi og konan hans sat við hliðina á honum. “Ástin mín.” sagði Jón “Ég var fyrst hamingjusamur var í góðu starfi átti góðann bíl og fínt hús. Þegar ég missti vinnuna stóðst þú hjá mér. Þegar ég missti húsið þá varst þú mér við hlið. Þegar bíllinn minn bilaði og sprakk að lokum varst þú alltaf þar. Þegar ég varð veikur studdir þú við mig. Og þegar ég heyrði að ég væri dauðvona varst þú hér. Veistu hverju ég hef komist að?” “Hverju?” spurði konan hans. “Þú ert óheillakráka.” sagði Jón.

*

Sagan um manninn sem elskaði bakaðar baunir! Það var einu sinni maður sem elskaði bakaðar baunir. hann elskaði þær, dáði þær og var hreint út sagt gagntekinn af bragðinu af bökuðum baunum. Vandamálið við þessa ástríðu hans var að fljótlega eftir baunaátið kom fram vandræðaleg búkhljóð úr afturendanum. Búkhljóðin voru hræðileg og lyktin alveg hreint til vandræða. Dag einn hitti hann stúlku og þau urðu ástfangin. þegar honum var ljóst að hann vildi giftast henni þá áttaði hann sig jafnframt á því að hann gæti valdið henni verulegum vandræðum ef hann endaði ekki þessa ástríðu sína á bökuðum baunum. hann hætti að borða bakaðar baunir. Stuttu síðar giftust maðurinn og stúlkan. Nokkrum mánuðum seinna þegar hann var á leið heim frá vinnu bilaði bíllinn hans. Hann ákvað að labba þann litla spöl sem eftir var og skilja bílinn eftir. Á leiðinni labbaði hann fram hjá litlum matsölustað og datt í hug að láta eiginkonuna vita að honum seinkaði örlítið. Lyktin af bökuðum baunum fyllti vit hans um leið og hann labbaði inn um dyrnar. H! ann átti enn eftir að labba nokkra km til viðbótar svo hann ákvað að taka sjénsinn á því að áhrifin væru horfin þegar að heim kæmi. Áður en hann vissi af hafði hann borðað 3 kúfulla diska af bökuðum baunum. Eftirköstin létu ekki á sér standa og búkhljóðin byrjuðu um leið og hann labbaði út af matsölustaðnum. Hann prumpaðist áfram alla leiðina heim. Sem betur fer var þetta nánast gengið yfir þegar hann kom að útidyrunum sínum. Þó ekki alveg því þegar hann var að fara að stinga lyklinum í skrána þá fann hann titringinn og þrýstinginn magnast í iðrunum. Hann ákvað að bíða smá en um leið var hurðin rifin upp. Eiginkonan stóð í dyrunum og sagði áköf, Elskan mín, ég er með óvæntan kvöldmat handa þér! Hún batt fyrir augun á honum og leiddi hann inn í eldhús. Hann settist en þegar konan ætlaði að losa bindið frá augunum þá hringdi síminn. Hún tók af honum loforð um að kíkja ekki á meðan hún væri í símanum. Ó, hann var svo feginn að fá tækifæri til að losa um þennann ægilega þrýsting s! em hafði safnast saman við útidyrnar! Hann lyfti því örlítið hægri rasskinninni og leysti ljúflega frá. Ekkert heyrðist en þvílíkt úldin eggjafýla lagðist yfir eldhúsið! Honum leið aðeins betur en síðan magnaðist þrýstingurinn aftur… Hann lyfti hægri rasskinninni aftur og lét það vaða. Það drundi í eldhúsinu og lyktin var svo hræðileg að hann kúgaðist. Hann þreifaði fyrir framan sig og fann servíettu sem hann notaði til að vifta lyktinni frá sér. Hann hlustaði fram á gang og heyrði að eiginkonan var ennþá upptekin í símanum. Með reglulegu millibili næstu 15 mín gekk þetta svona fyrir sig, hann rak svo rosalega við að rúðurnar titruðu og borðið hristist, hann viftaði eins og hann gat með servíettunni þar til hann hætti að kúgast. Loksins heyrði hann konuna sína enda símtalið. Hann braut servíettuna snirtilega saman og brosti eins og saklaus engill þegar hún gekk inn í eldhúsið. Eiginkonan bað hann afsökunar á þessari töf og spurði hann hvort hann hefði nokkuð stolist til þess! að kíkja. Hann fullvissaði hana um að það hefði hann alls ekki gert! Loksins fjarlægði hún bindið frá augunum og þá komu í ljós allir matargestirnir í óvænta afmælisboðinu hans!

*

Bush, forseti Bandaríkjanna ákvað að prófa nokkra stofnanir til að ákvarða hver þeirra væri best tilfallin að ná í skottið á Saddam Hussein. Prófið fólst í að finna kanínu sem búið var að sleppa í lítið skóglendi.

CIA byrja. Þeir koma fyrir kanínu uppljóstrurum út um allan skóg. Þeir yfirheyra öll dýrin í skóginum, án árangurs. Að lokum komast þeir að þeirri niðurstöðu að kanínan er ekki til.

FBI fær næsta tækifæri. Eftir tvær vikur án vísbendinga, þá kveikja þeir í skóginum og drepa allt sem fyrir þar er og finnst það bara fínt. Kanínan átti það alveg skilið.

Lögreglan í Los Angeles er næst. Þeir koma út eftir tvo tíma með illa barinn björn. Björninn öskrar:“Allt í lagi… Ég er kanína! Ég er kanína!!”

*

Jói er að fara í siglingu með skemmtiferðaskipi og hefur áhyggjur af því að verða sjóveikur. Hann fer því í apótekið og lýsir áhyggjum sínum. “Borðaðu kíló af tómötum áður en þú leggur af stað,” ráðleggur lyfjasalinn.“ Kemur það í veg fyrir sjóveiki?” spyr Jói. “Nei,” seigir lyfjasalinn,“en það býr til æðislegt munstur í munstur í sjóinn þegar þú ælir.”

*

Nonni litli sat á bekk og hámaði í sig hrekkjavökunammi. Gömul kona gaf sig á tal við hann og segir: “Veistu að tennurnar skemmast við svona mikið nammiát, þú færð bólur og verður veikur?” “Afi var' 105 ára!” svaraði Nonni “Át hann fimm súkkulaði stykki í einu?” “Nei,” sagði Nonni, “en hann skipti sér aldrei af því sem honum kom ekki við.”

*

Tveir gamlingjar, Jói og Siggi sitja á garðbekk í miðbænum. Þeir eru að gefa öndunum og spjalla um fótbolta eins og vanalega. Jói snýr sér að sigga og spyr: “Helduru að það sé fótbolti í himnaríki?” Siggi hugsar sig um og segir svo: “Ég veit það ekki. En gerum samning, ef ég dey á undan, þá geng ég aftur og segi þér ef það er fóbolti í himnaríki og ef þú deyrð fyrst, þá gerir þú það sama.” Þeir handsala samninginn og nokkrum mánuðum síðar deyr Jói. Dag einn er Siggi að gefa öndunum, þegar hann heyrir hvíslað: “Siggi, Siggi…” Siggi svarar: “Jói, ert þetta þú?” “Já,” hvíslar andi Jóa til baka. “Er fótbolti í himnaríki?” spyr Siggi. “Ég er með góðar og slæmar fréttir,” hvíslar andi Jóa. “Góðu fréttirnar fyrst,” segir Siggi.“ ”Það er fótbolti á himnum….“ ”Það er frábært!!“ kallar Siggi upp yfir sig, ”Hvaða fréttir gætu verið svo slæmar að þær skyggi á þessa frábæru fréttir,!?“ ”Þú ert í marki á föstudaginn.“

*

The priest in a small Irish village was very fond of the chickens he kept in the hen house out the back of the parish house. he had a cock and about ten hens. One Saturday night the cock was missing and as that was the time he suspected cock fights occurred in the village he decided to do somthing about it at church the next morning. At Massm he asked the congregation, ”Has anybody got a cock?“ All the men stood up. ”No no“ he said. ”That wasn't what I meant. Has anybody seen a cock?“ All the women stood up. ”No no“ he said. ”That wasn't what I meant. Has anybody seen a cock that doesn't belong to them.“ Half the women stood up. ”No no“ he said ”that wasn't what I meant either. Has anybody seen my cock?“ All the choir boys stood up.

*

Jói litli kemur heim úr skólanum og spyr mömmu sína hvort að hann megi ekki fara út að labba með tíkina á heimilinu, hana Mollý. ”Þú getur það ekki i dag, elskan,“ segir mamman, ”hún er á lóðaríi.“ ”Hvað er að vera á lóðaríi?“ spyr Jói. ”Pabbi þinn er úti í bílskúr, þú ættir að spyrja hann.“ seigir mamman. ”Pabbi, mig langaði að fara út að labba með Mollý, en mamma segir að hún sé á lóðaríi. Hvað er það?“ Pabbinn tekur tusku, bleytir hana í bensíni og nuddar honum við afturendann á tíkinni og segir svo: ”Hafðu ekki áhyggjur af því, þetta ætti að redda málunum.“ Jói fer út að labba með tíkina. Tuttugu mínútum seinna kemur hann einn heim. ”Hvar er Mollý?“ spyr pabbinn. ”Hún varð bensínlaus í næstu götu, en engar áhyggjur. Hundurinn hans Gumma er að ýta henni heim."

*

Ég bið ykkur að koma ekki með skítkast!