Jóhann var vanur skógarhöggsmaður og var búinn að fá nýja vinnu inni í miðjum skógi. Þegar hann var á leiðinni í vinnuna fyrsta daginn sinn stekkur dvergur út úr runnanum með byssu og segir:

“Slúbbíslabb eða dauða?”
Og vegna þess að Jóhann er mjög ánægður með líf sitt velur hann Slúbbíslabb án þess að hafa nokkra hugmynd um hvað hann er að gera.
En um leið og hann segir þetta stökkva sex dvergar í viðbót út úr runnunum og hópnauðga honum skræfþurrum í rassgatið.

Útaf þessu tekur hann sér veikindafrí í tvær vikur á meðan hann er að jafna sig. Svo þegar hann er á leiðinni í vinnuna í annað skiptið stekkur sami dvergur út með sömu byssu og segir:

“Slúbbíslabb eða dauða?”
Þrátt fyrir nýlegar hörmungar er Jóhann enn ekki tilbúinn að gefast upp á lífinu og segir “Slúbbíslabb” en um leið og dvergarnir stökkva á hann reynir hann allt sem hann getur til að berjast gegn þeim en ekkert virkar. Honum er nauðgað aftur.

Aumingja Jóhann tekur sér veikindafrí í mánuð og verður mjög þunglyndur yfir þessum sífelldu nauðgunum.

Þegar mánuðurinn er svo loks liðinn leggur hann aftur af stað í vinnuna.

Viti menn, stekkur þá ekki sami dvergur aftur fram úr runnanum og, eins og alltaf, spyr:

“Slúbbíslabb eða dauða?”
En nú er Jóhann kominn með leið á lífinu og ákveður að gefast upp. “Dauða” segir hann dapur.

Þá stökkva allir dvergarnir fram og öskra:
“SLÚBBÍSLABB TIL DAUÐA!!!!!!!!”