Af ótta við að Bandaríski herinn væri að fara frá Íslandi, þá áhvað Hafnarfjarðarbær að stofna sinn eiginn her. Að lokum voru herdeildirnar komnar í 12 hersveitir og stór og stæðilegur Hershöfðingi stóð þar hjá og horfði yfir mannfjöldan marrsera um.
Á einu heræfingunni sem var haldin kom upp atvik sem leiddi til þess að allur herinn var leystur upp og hér kemur sorgar sagan.


Á meðan aðalæfingunni stóð taka þeir eftir drukknum manni sem stendur upp á hól og gargar sí og æ hahaha ég er nú ein héðan úr Reykjavík og ég get lamið ykkur alla.
Þá reiddist hershöfðinginn rosalega og sendi eina hersveit á eftir manninum ,hersveitinn þrammaði upp hólin og hvarf á bakvið hann og ekkert heyrðist og engin kom til baka.
3 min seinna kom maðurinn aftur upp á hólin og hló nú en hærra og gerði stólpa grín af hershöfðingjanum þá reiddist hann en meira og sendi nú 3 hersveitir á eftir manninum.
Og sama sagan gerðist herflokkarnir fóru yfir hæðina og ekkert heyrðist og engin kom til baka.10 min liðu og þá stóð maðurinn en og aftur upp á hólnum og þá gafst hershöðinginn upp og sendi restina af herflokkunum sínum. Klukkutíma síðar kemur ein hermaður skríðandi til baka og í síðustu andardráttunum sínum nær hann að segja……Þetta var gildra þeir voru tveir.

Móðir gekk fram hjá lokaðri herbergishurð dóttur sinnar, og heyrði undarlegt suð berast út úr herberginu. Hún opnaði dyrnar og fékk áfall.


Dóttir hennar var að leika sér með víbratórinn sinn.


Hún öskraði á hana: “Hvað í ósköpunum ertu að gera?”


Dóttirin svaraði: “Mamma, ég er þrjátíu og fimm ára gömul, ógift og þessi hlutur, er það eina, sem ég á sem mér finnst koma nærri því eiga eiginmann. Viltu gjöra svo vel að fara og lofa mér að vera í friði.”


Næsta dag gekk faðir stúlkunnar fram hjá herbergishurðinni hennar og heyrði þetta sama undarlega suð. Sama sjón blasti við honum og konunni hans daginn áður og hann varð alveg agndofa. Áður en hann gat komið upp orði sagði dóttirin: “Pabbi, ég er þrjátíu og fimm ára, ógift og þessi hlutur er það eina sem ég á sem mér finnst koma
nærri því að eiga eiginmann. Viltu gjöra svo vel að fara og lofa mér að vera í friði.”


Nokkrum dögum síðar kom konan heim úr frá að versla, lagði frá sér vörurnar á eldhúsbekkinn, og heyrði þá þetta suð sem hún hafði áður heyrt, koma frá
sjónvarpsherberginu. Hún fór að athuga þetta og sá manninn sinn sitja í sófanum og horfa á sjónvarpið. Víbratórinn lá við hliðina á honum í sófanum, suðandi eins og vitfirringur.


“Hvern andskotann ertu að gera maður” sagði hún.
“Ég er að horfa á fótboltann með tengdasyni mínum” svaraði karlinn.