Ungur maður sem réð sig sem leiðbeinanda í gagnfræðaskóla var orðinn ansi þreyttur á nemendum sínum eftir fyrstu vikuna. Í einum tímanum, þegar honum þótti börnin sína takmarkaða færni, sagði hann: „Mig langar að biðja alla þá sem eru heimskir að standa upp.“ Enginn stóð upp og eftir mínútu þögn sagði leiðbeinandinn: „Hvað er að ske, eruð þið öll vitringar?“ Þá stóð einn ungur piltur upp og kennarinn spurði: „Svo þú telur þig heimskan?“ Drengurinn svaraði: „Nei, ég bara vorkenndi þér að standa þarna einn.“




Forstjórafrú lenti í eldsvoða og brenndist. Andlit frúarinnar fór verst og þurfti að græða nýtt skinn á hana. Hún var ekki með nóg skinn sjálf í ígræðsluna svo bróðir hennar sem jafnframt er bílstjóri (sendisveinn) forstjórans, eiginmanns hennar, bauðst til að gefa skinn. Það gekk upp og var tekið skinn af rasskinn bróðursins og grætt á kinnar forstjórafrúarinna.
Þegar kinnarnar voru grónar kom forstjórafrúin til bróður síns og vildi launa honum greiðann en hann sagði, „þú ert sko margbúinn að launa mér. Mér er það sérstök ánægja að sjá manninn þinn kissa þig á kinnarnar. Ég þarf ekki meira.“


Jón var nýbúinn að fá vinnu sem skógarhöggsmaður og átti að hitta vinnufélagana í litlum skógarkofa. Hann ákvað að ganga að kofanum en þegar hann var hálfnaður með leiðina umkringdu hann fullt af litlum dvergum. Einn dvergurinn steig fram og sagði andstyggilega:“Slúbbíslabb eða dauði?”. Hann var nálægt hjartaáfalli en sagði svo:“Slúbbíslabb”. Þá stukku dvergarnir á hann og tóku hann svo fast í rass að hann gat ekki gengið næstu tvo daga.
Hann sagðist vera veikur og sleppti vinnu í tvo daga. Hann fór svo aftur í skóginn og það sama gerðist aftur.Nú sagðist hann vera veikur í fjóra daga.
Hann ákvað að reyna einu sinni enn, en ef dvergarnir kæmu ætlaði hann að segja dauði. Og.. dvergarnir komu og spurðu hann:“Súbbíslabb eða dauði?”.Hann sagði niðurdreginn:“Dauði”.Þá öskraði einn dvergurinn:"SLÚBBÍSLABB TIL DAUÐA!!!!!

Kúabóndinn

Einar bóndi er nýbúinn að kaupa sjálfvirka mjaltavél sem kýrnar ganga sjálfar í og láta vélina mjólka sig. Fyrir nokkrum dögum komu menn til Einars og settu nýja mjaltavélina saman, tengdu hana og kenndu honum að nota tækið. Þegar þeir voru farnir ákvað Einar að framkvæma smá gæðapróf áður en kúnum er hleypt í nýju vélina. Hann setti tólið sitt í einn stútinn og kveikti á vélinni. Viti menn, sjálfvirka mjaltavélin reyndist hreinn unaður og hún er mun betri en eiginkonan. Þegar Einar var búinn að fá nóg og ætlaði að hætta uppgötvaði hann sér til mikils hryllings að hann var fastur við mjaltavélina og það var alveg sama hvað hann reyndi, vélin vildi ekki sleppa. Að lokum hugkvæmdist honum að taka fram gemsann og hringja í þjónustufulltrúann hjá seljanda mjaltavélarinnar. Þar fékk hann þær upplýsingar að mjaltavélin sleppi spenanum um leið og sex lítrar mjólkur hafi runnið úr kúnni.