(titill) sem stóðu fyrir framan Himnaríki og voru að tala við Lykla-Pétur sem segir: „Það er bara eitt pláss eftir í Himnaríki. Ég verð að velja þann sem fer inn en hinir verða sendir í Helvíti. Sá sem átti versta dauðdagan, fær að fara inn.“
Maður sem hét Jón sagði: „Ég hafði alltaf grunað konu mína um framhjáhald og svo einn daginn þá ákvað ég að koma snemma heim úr vinnuni en sá þá konuna mína liggja alsbera, sofandi í rúminu. Nú var ég alveg viss um að hún hafði verið að gera það. Ég varð svo reiður, að ég hljóp upp tuttugu hæðir og leitaði, en fann hann ekki. Svo ég hljóp niður aðrar tuttugu og leitaði, en fann hann ekki. Nú þá var ég orðinn svo reiður að ég hélt bara að ég gæti aldrei fyrirgefið konunni minni þetta. Fór ég þá út á svalir með skammbyssuna mína og var í þann mund að fara að fremja sjálfsmorð, þegar ég sá hann hangandi fram af svölunum. Ég ákvað þá að spara kúluna á sjálfann mig og lemja hann í von að hann myndi detta. Ég barði og barði í hendurnar, en ekkert gekk. Svo sparkaði ég í hendurnar en ekkert gekk. Þá tók ég hafnabolta kylfuna og barði hann í hausinn, og þá loksins datt hann. En helvítið lifði af þetta fimmtíu hæða fall því að hann lenti á dínum sem var staflað alveg langt upp. Ég var orðinn svo reiður að ég náði að lyfta ísskápnum og henda honum ofan á helvítið. Þá loksins drapst hann. Ég ákvað að skjóta mig á staðnum til að sleppa við lögguna. Og svo er ég bara hér.”

Sá annar sagði þá: „Ég var kominn með krabbamein sem var ólæknanlegt og ekki hægt að fjarlægja það. Eina ráðið til að halda því í skefjum var að borða ávexti í hádeginu og gera svo æfingar í fersku lofti. Ég hélt að það væri ekki hægt að fá ferskara loft en úti á svölum, á fimmtugustu og fyrstu hæð. Svo einn daginn fékk ég mér banana, sem mér finnst bestu ávextinnir. Ég var nývaknaður svo að ég hennti bananahýðinu bara út af svölum. Allsber labbaði ég þar út og birjaði að tegja úr mér. Rann ég þá á bananahýðinu og datt útfyrir. En ég var svo heppinn að grípa í svalir hjá nágrannanum. Þá kemur kallinn alveg brjálaður út með skammbyssu og virtist ætla að skjóta mig. En hann lagði hana til hliðar og birjaði að berja mig í hendurnar á fullu. En lífskvötin mín hélt mér uppi. Svo sparkaði hann og sparkaði en ég hékk enþá. Tók hann þá hafnaboltakylfu og dúndraði í hausinn á mér svo að ég datt. Nú var ég heppinn því að ég lennti á dýnuhaugnum sem ég hafði staflað upp. Ég var nebblilega að flytja inn og ég nennti ekki að fara með allar dýnurnar upp. En þá kom bara ískápur beint ofan á mig og ég dó.

Sá síðasti kom til Lykla-Péturs og sagði: „Ég fór bara til hjákonu minnar eins og ég hef gert síðustu þrjá mánuði en það sem var undarlegt við þetta skipti var að kallinn kom heim í hádeginu. Ég rétt náði að skríða úr rúminu og fela mig inní ískáp. Þar dó ég eftir langt fall…“


—————————————- ————————


Einu sinni voru tveir tómatar sem voru að labba yfir götu. Það var keyrt yfir annan þeirra, og þá sagði hinn: „ Drífðu þig yfir þarna tómatsósan þín!”