Ekki deyja ráðalaus!

Gamall maður bjó einn í Þykkvabænum
Hann langaði til þess að stinga upp kartöflugarðinn sinn,
en það var mikil erfiðisvinna.
Bubbi sonur hans, var sá eini sem hann hafði getað fengið til að hjálpa sér.
En Bubbi var lokaður inni á Hrauninu.

Gamli skrifaði honum bréf og sagði honum frá vandræðum sínum:

Elsku Bubbi minn,

Æ, mér líður hálf-illa, því það lítur út fyrir að ég geti ekki sett
neinar kartöflur niður í garðinn þetta árið. Ég er bara að verða of
gamall til þess að vera að stinga upp beðin. Ef þú værir hérna, ætti
ég ekki í neinum vandræðum, því ég veit að þú mundir stinga upp beðin fyrir
mig.
Kær kveðja til þín, elsku sonur
Pabbi

Eftir örfáa daga, fékk hann bréf frá syni sínum :

Elsku Pabbi
Í GUÐANNA BÆNUM, ekki stinga upp garðinn !
Ég gróf ránsfenginn og byssurnar þar !
Þinn
Bubbi

Í birtingu morguninn eftir komu hópar lögregluþjóna frá embætti
Ríkislögreglustjóra og Selfosslögreglunni og umbyltu öllum beðunum, en
fundu hvorki þýfi né byssur. Þeir báðu gamla manninn afsökunar og
hurfu á braut.

Sama daginn fékk hann annað bréf frá syninum :

Elsku pabbi
Drífðu nú í því að setja niður kartöflurnar.
Við núverandi aðstæður get ég ekki gert betur.
Þinn elskandi sonur
Bubbi

Kveðja, sopranos