Það leit út fyrir að Guð væri búinn að skapa það sem unnt væri aðskapa þegar hann uppgötvaði að það voru tveir hlutir eftir og hann
ákvað að skipta þeim milli Adams og Evu. Hann sagði þeim að annarhluturinn gerði það að verkum að eigandinn gæti pissað standandi.

“Mjög eigulegur hlutur” sagði Guð og spurði hvort þeirra hefði áhuga.Adam hoppaði upp og niður og bað
“Góði Guð gemmér ‘ann. Ég verð aðfá’ann. Þetta er eitthvað sem menn verða að hafa. ”plís - plís - plís- gerðu það…..ég verð að fá ‘ann“
Eva brosti og sagði Guði að fyrst að hann væri svona áhugasamur þá
væri henni alveg sama þótt hann feng’ann.
Úr því að Adam var svona áhugasamur gaf Guð honum hlutinnsem gerði honum kleyft að pissa standandi.Adam rauk af stað og sletti aðeins á nálægt tré og hljóp síðan niðrífjöru og skrifaði nafnið sitt í sandinn - þvílík heppni hugsaðihann….
Guð og Eva horfðu á Adam smá stund og þá sagði Guð við Evu:
”Jæja, égreikna þá með að þú viljir hinn hlutinn Eva“
”Hvað er það kallað? " spurði Eva.Heili, svaraði Guð.