þriggja sparka reglan
Lögfræðingur nokkur frá Reykjavík ákvað að skreppa á rjúpu. Hann fór til Hvanneyrar og fann góðan stað nokkuð fyrir utan bæinn. Hann var búinn að veiða nokkrar rjúpur og var endað við að sjóta eina í viðbót og er að sækja hana er bóndi kemur að honum. Þeir heilsast og tala saman en eftir það segist bóndinn nú eiga þessa rjúpu. Það samþykkir lögræðinurinn ekki og segjist þekkja sinn rétt og hann hafi skotið hana og því eigi hann rjúpuna. Þá spyr bóndinn hvort að þeir eigi bara ekki að útkljá þetta með þriggja sparka reglunni, sem að er algengt hér á Hvanneyri. Löfræðingurinn verður þá svolítið forvitinn og vill fá að vita meira. Bóndinn segir honum að fyrst sparki hann í lögfræðinginn þrisvar og síðan sparki lögfæðingurinn í hann þrisvar og svona gengur það þangað til að annar gefst upp. Lögfræðingurin samþykkir það og segir bóndanum að sparka. Bóndinn byrjar að sparka í magann á honum og hnígur hann niður við það, næst sparkar hann í sköflunginn á honum, núna er lögfæðingurinn orðinn svolítið sár en tekur samt við þriðja sparkinu sem að er mjög fast í punginn… Eftir að lögfræðinurinn er búinn að jafna sig segir hann jæja nú er komið að mér og býr sig til að sparka. Þá heyrist í bóndanum….. nei þú mátt bara eiga hana.