Frú Klara kirkjuorganisti var á áttræðisaldri og hafði aldrei verið
við kynlíf kennd.Alltaf ógift og aldrei í sambúð.Hún var dáð vegna
elskulegheita sinna og góðmennsku.Presturinn kom eitt síðdegi að vori
í heimsókn til hennar.Hún bauð hann velkominn í “meyjarhofið” sitt og
vísaði
honum til sætis meðan hún tæki til með kaffinu.Þar sem hann sat varð
honum
> litið á gamla pumpuorgelið.Ungi presturinn tók þá eftir fullu
> vatnsglasi sem stóð á orgelinu.Í vatninu flaut-af öllum hlutum!-
SMOKKUR!!
> Hugsaðu þér sjokk prestsins og undrun! Gerðu þér í hugarlund
> forvitnina sem hjá honum vaknaði!“Klara gamla hefur áreiðanlega
flippað yfir”
hugsaði klerkurinn. Í því kom Klara úr eldhúsinu með kaffið og
> heimabakkelsið.Þau fóru að spjalla um daginn og veginn.Presturinn
> reyndi að hafa hemil á forvitni sinni,en að lokum gat hann ekki setið
> á sér.“Frú Klara” sagði hann
“gætirðu nokkuð sagt mér um þetta”?(benti á glasið).“Ó já” svaraði Klara
> gamla.“Er þetta ekki dásamlegt?! Ég var á gangi niðri í bæ síðastliðið
> haust,þegar ég fann lítinn pakka á götunni”.“Leiðbeiningarnar á
pakkanum voru
> svohljóðandi”:Settu þetta á “organ”,haltu því blautu og þá mun lánið
verða með þér."Og veistu hvað!Ég hef bara ekki orðið lasin í allan
vetur!!!



Smá Copy-Paste úr E-maili