Jónas var heima með Möggu konu sinni þegar hann heyrði bankað á framdyrnar. Jónas opnaði og þar var kominn Guðmundur vinur hans, allur í hnipri með hendurnar niður á milli læra sér og sársaukasvip á andlitinu.

„Hvað kom fyrir þig?“ spurði Jónas.

„Ég fékk bolta í mig!“ stundi Guðmundur.

Þá kom Magga fram, tók í höndina á Guðmundi og sagði „Svona, svona, ég skal redda þessu.“

Jónas lokaði framdyrunum og fór síðan á eftir þeim inn í eldhús. Þegar hann kom þangað, þá sá hann hvar Magga var búin að hafa til skál með svölu rósavatni og var að baða liminn á Guðmundi með bómull og ilmolíum.

„Alla malla!“ sagði Jónas. „Hvernig ertu, vinur minn?“ spurði Jónas.

Guðmundur sneri sér til Jónasar og sagði „Veistu hvað, Jónas, ég held að það sem Magga er að gera hjálpi mér alveg heilmikið!“ Síðan lyfti hann upp hægri hendinni og bætti við „En ég held að ég missi helvítis nöglina samt.“




————————————— —————————————–

Af tæknilegum orsökum (tölvuskipti hjá umsjónarmanni Brandara vikunnr), þá datt út síðasta vika. Ég skal reyna að láta það ekki koma fyrir aftur.


——————————————- ————————————-

Hér er lítt-þekkt staðreynd:

Japanir borða mjög lítið af fitu og fá sjaldnar hjartaföll en Bandaríkjamenn og Bretar.

Á hinn bóginn borða Frakkar mjög mikið af fitu, en fá samt sjaldnar hjartaáföll en bæði Bretar og Bandaríkjamenn.

Af þessu sést:

Þú mátt éta það sem þú vilt: það er enskan sem drepur!


—————————————— ————————————–

Jónas hrigdi í mig og sagði „Ég var á leiðinni í vinnu í morgun þegar ég leit yfir á hina akreinina og sá þá konu í glænýjum Súbarú á 90 kílómetra hraða með andlitið klesst upp við baksýnisspegilinn að reyna að draga ælæner í kringum augun á sér!

Ég horfði frá henni í nokkrar sekúndur, en þegar ég leit á hana aftur, þá var hún komin hálfa leið inn á mína akrein og enn að reyna að mála sig.

Mér brá svo hrottalega að ég missti rafmagnsrakvélina mína og hún sló kleinuhringinn úr hinni hendinni á mér.

Í látunum við það að rétta bílinn minn af með hnjánum á stýrinu, þá datt farsíminn minn af eyranu á mér oní kaffibollann sem ég var með á milli læranna og við það missti ég samband við mjög mikilvægan kúnna!

ÞESSAR KELLINGAR KUNNA EKKERT AÐ KEYRA !!


———————————————– ———————————



Konur verða furðulegar á 28 daga fresti. Þá er hreint ekki sama hvað er sagt við þær og hvernig. Hér er listi yfir það hvernig best er að orða ýmislegt á þessum tíma og hvað maður ætti að forðast:

Í LAGI: Hvert langar þig að fara eftir mat?
BETRA: Á ég að hjálpa þér með matinn?
HÆTTULEGT: Hvað er í matinn?

Í LAGI: Vá! Svaka gella!
BETRA: Ja hérna, brúnt fer þér frábærlega.
HÆTTULEGT: Ætlarðu að vera í ÞESSU?

Í LAGI: Hérna er fimmþúsundkall.
BETRA: Getur verið að við séum að gera of mikið úr þessu?
HÆTTULEGT: Hvað er eiginlega að pirra þig?

Í LAGI: Langar þig í vínglas með þessu?
BETRA: Það er fullt að eplum eftir.
HÆTTULEGT: Heldurðu að þú ættir að vera að skófla þessu í þig?

Í LAGI: Mér finnst þú alltaf svo æsandi í þessum slopp.
BETRA: Ég vona að þú hafir hvílst vel í dag.
HÆTTULEGT: Og hvað hefur ÞÚ verið að gera í allan dag?


——————————————— ———————————–

Séra Jónas kom söfnuði sínum á óvart þegar hann tilkynnti úr predikunarstólnum einn sunnudaginn að hann ætlaði að hætta prestskap og flytja á suðlægari slóðir.

Eftir messuna kom eina af eldri konunum í söfnuðinum til hans og sagði „Æ, Séra Jónas, við eigum eftir að sakna þín svo miikið. Við viljum alls ekki missa þig!“

Séra Jónas var góðhjartaður maður, svo hann talaði blíðlega til konunnar og sagði „Svona nú, Guðríður mín, presturinn sem kemur í minn stað verður jafnvel betri en ég.“

„Já, Séra Jónas,“ sagði Guðríður með trega í röddinni. „Það var akkúrat það sem þeir sögðu síðast líka…“



————————————— —————————————–

Guðmundur og Jónas voru að tala saman og Guðmundur sagði við Jónas „Veistu, Jónas, ég er svona um það bil að verða tilbúinn að fara í frí aftur, en þetta árið ætla ég að gera svolítið öðruvísi.“

„Hvað áttu við?“ spurði Jónas.

„Jú, sko, sjáðu,“ sagði Guðmundur. „Ég hef undanfarin ár spurt þig ráða varðandi hvert ég á að fara í frí og farið eftir því sem þú sagðir. Fyrir þrem árum, þá sagðirðu mér að ég ætti að fara til Krítar. Ég fór til Krítar og það var eins og við manninn mælt, að Sæfríður konan mín varð ólétt. Í hitteðfyrra, þá sagðirðu mér að fara til Mæjorka og ég fór til Mæjorka og Sæfríður varð ólétt undir eins. Í fyrra ráðlagðirðu mér að fara til Kanaríeyja og ég fór þangað og hvað gerðist? Sæfríður varð ólétt.“

Jónas spurði „Hvað ætlarðu þá að gera öðruvísi þetta árið?“

Guðmundur svaraði „Í ár ætla ég að taka Sæfríði með í ferðina.“


—————————————- —————————————-

Spurning: Hvernig á að koma fram við konu?
Svar: Koma (enn og aftur) fram við hana eins og hún væri bíll

Athugaðu að hægt sé að taka toppinn niður þannig að hann líti flott út þegar heitt er í veðri.
Athugaðu að þú þurfir ekki að eyða hálfum mánaðarlaununum í aukahluti fyrir hann.
Eru línurnar eins og þú vilt hafa þær?
Er innréttingin þægileg?
Athugaðu að hann láti vel að stjórn.
Gáðu að því að hann sé alltaf hreinn að innan.
Athugaðu að þú þurfir ekki að kaupa sérfræðivinnu við hann.
Gáðu á kílómetramælinn og skoðaðu feril fyrri eigenda.
Settu barnalásinn á.
Því yngri því betri.
Athugaðu að hann bili ekki fyrirvaralaust við eðlilega notkun

————————————————— —————————–



Magga og Sæfríður vinkona hennar voru að spjalla saman yfir kaffibolla (eins og konur stundum gera;-)

Sæfríður spurði „Heyrðu Magga, hvernig er kynlífið hjá þér þessa dagana?“

Magga svaraði „Oooo, bara svona, þú veist, félagsmálakynlíf.“

„Ha, hvað meinarðu, félagsmálakynlíf?“ spurði Sæfríður.

„Það er svona þegar maður fær smá í hverjum mánuði en aldrei alveg nóg,“ svaraði Magga