Einar bóndi er nýbúinn að kaupa sjálfvirka mjaltavél sem kýrnar ganga sjálfar í og láta vélina mjólka sig. Fyrir nokkrum dögum komu menn til Einars og settu nýja mjaltavélina saman, tengdu hana og kenndu honum að nota tækið. Þegar þeir voru farnir ákvað Einar að framkvæma smá gæðapróf áður en kúnum er hleypt í nýju vélina. Hann setti tólið sitt í einn stútinn og kveikti á vélinni. Viti menn, sjálfvirka mjaltavélin reyndist hreinn unaður og hún er mun betri en eiginkonan. Þegar Einar var búinn að fá nóg og ætlaði að hætta uppgötvaði hann sér til mikils hryllings að hann var fastur við mjaltavélina og það var alveg sama hvað hann reyndi, vélin vildi ekki sleppa. Að lokum hugkvæmdist honum að taka fram gemsann og hringja í þjónustufulltrúann hjá seljanda mjaltavélarinnar. Þar fékk hann þær upplýsingar að mjaltavélin sleppi spenanum um leið og sex lítrar mjólkur hafi runnið úr kúnni.


Dag einn var Pési að kvarta við vin sinn, “mér er alveg hrikalega illt í olnboganum. Ég held að ég verði að fara til læknis”.
Félaginn sagði, “ekki gera það, það er komin alveg ótrúleg vél niðrí apótek sem getur sagt þér nákvæmlega hvað það er sem hrjáir þig. Það er mikið fljótlegra og ódýrara en að fara til læknis. Þú setur bara þvagsýni í vélina og hún segir þér hvað er að þér og hvað þú átt að gera í því, og það kostar bara 500 kall”.
Pési ákvað að hann hefði engu að tapa og fór með þvagsýni í apótekið.
Þegar hann var kominn þangað hellti hann sýninu í vélina og borgaði 500 kallinn. Vélin fór að framkalla skrítin hljóð og fullt af ljósum blikkuðu.
Eftir smá stund kom prentaður miði úr vélinni sem á stóð: Þú ert með tennisolnboga. Láttu hendina liggja í heitu vatni, vefðu heitum bökstrum um olnbogann og forðastu erfiðis vinnu, þá ættir þú að vera orðinn betri eftir tvær vikur.
Seinna um kvöldið var hann enn að hugsa um hversu mögnuð vélin væri og datt allt í einu í hug hvort ekki væri hægt að plata hana, eftir smá umhugsun ákvað hann að reyna. Hann blandaði saman krana vatni, hunda skít úr hundinum sínum og þvagsýnum úr bæði konu sinni og dóttur, og til að toppa þetta runkaði hann sér í blönduna. Daginn eftir fór hann í apótekið, hellti blöndunni í vélina og borgaði 500 kallinn. Véilin byrjaði strax að blikka ljósum og framleiða hávaða og prentaði síðan út eftir farandi greiningu:
Lagnirnar hjá þér eru ryðgaðar, hringdu á pípara. Hundurinn þinn er með orma, farðu með hann til dýralæknis. Dóttir þín notar kókaín, sendu hana í meðferð. Konan þín er ólétt, þú átt það ekki, fáðu þér lögfræðing. Hættu að runka þér annars batnar þér aldrei í olnboganum!