Þrír menn týndust í skógi og voru gómaðir af mannætum.
Mannætuhöfðinginn sagði mönnunum að þeir mættu lifa ef þeir stóðust ákveðnar þrautir. Fyrsta skrefið í þessari þraut var að fara inn í skóginn og safna tíu stykkjum af ávöxtum.

Því næst fóru mennirnir í sitthverja áttina til að safna ávöxtum.
Fyrsti kom aftur og sagði við höfðingjann, “Ég safnaði 10 eplum.”
Mannætuhöfðinginn útskýrði næstu þraut fyrir honum, “Þú verður að troða ávöxtunum upp í rassgatið á þér án þess að sýna nokkur svipbrigði, annars verður þú étinn.”

Fyrsta eplið fór inn… en á næsta epli öskraði hann og gretti af sársauka, svo að hann var étinn.

Næsti maður kom og sýndi höfðingjanum tíu ber. Þegar höfðinginn útskýrði þrautina fyrir honum, hugsaði hann með sér að þetta yrði auðvelt. 1…2…3…4…5…6…7…8… og á níunda berinu sprakk hann úr hlátri og var étinn.

Fyrsti og annar maðurinn hittust á himni. Fyrsti maðurinn spurði, “Af hverju fórstu að hlæja, þér tókst þetta næstum því?”
Annar maðurinn svaraði, “Ég gat bara ekki af því gert, ég sá þriðja manninn koma með tíu melónur.”

;)