Hahaha var í prófi á föstudaginn:
7.kafli
Upprifjun 7-1 (bls. 111)
1. Frumur plantna eru með frumuvegg utan frumuhimnunnar og grænukorn. Dýrafrumur hafa ekki frumuvegg.
2. Dýr eru ófrumbjarga, fjölfruma lífverur úr frumum sem eru ekki með frumvegg en eru heilkjarna.
3. Hryggdýr eru með hrygg en hryggleysingjar ekki.
Upprifjun 7-2 (bls. 112)
1. Frumur í innsta lagi svampdýra veiða með svipum sínum fæðuagnir úr vatninu sem berst gegnum dýrin.
2. Frumur svampdýra losa úrgangsefni út í vatnið sem streymir gegnum líkama þeirra.
3. Annað hvort með kynæxlun þar sem sáðfruma eins dýrs frjóvgar eggfrumu annars dýrs eða með kynlausri æxlun þegar lítill hluti svampdýrs losnar frá því og verður að nýjum einstaklingi.
Upprifjun 7-3 (bls. 117)
1. Holdýr eru með miðlægt meltingarhol og á því er aðeins eitt op. Holdýr eru með brennifrumur á gripörmum sínum og þær eru notaðar bæði í árás og vörn.
2. Brennifrumur eru sérhæfðar frumur sem eru stundum með eiturefni sem valda sviða við snertingu og geta jafnvel lamað dýr.
3. Kóraldýr.
4. Holdýr eru flóknari að líkamsgerð vegna þess að þau eru úr sérhæfðum vefjum, en svampdýr eru losaralegt sambú frumna.
5. Hvelja er eins og skál eða bolli á hvolfi og snýr munnopi og gripörmum niður, en holsepi er einna helst eins og blómavasi og munnop og armar eru eftst á dýrinu.
Upprifjun 7-4 (bls. 121)
1. Flatormar (t.d.iðormur, sullaveikibandormur), þráðormar (t.d. njálgur), liðormar (t.d. ánamaðkur, sandmaðkur).
2. t.d. sullaveikibandormur, njálgur, fleskormur (tríkína) og spóluormur.
3. Tveir ánamaðkar leggjast saman og skiptast á sáðfrumum sem þeir nota til að frjóvga eigin egg sem þeir verpa í egghýði.
4. Ánamaðkar skríða um moldina og grafa göng sem auka loftrými hennar og það auðveldar öndun plönturótanna og þær smjúga moldina auðveldar en ella. Auk þess skilja þeir eftir sig úrgang sem verður næring fyrir plönturnar.
5. Ormar eru með flóknari meltingarfæri, blóðrásarkerfi og þveitiskerfi en holdýrin.
Upprifjun 7-5 (bls. 125)
1. Lindýr eru með mjúkan líkama sem oft er umluktur skel úr kalki og mörg eru með vöðvaríkan fót.
2. Sniglar, dæmi: brekkusnigil, beitukóngur. Samlokur, dæmi: kræklingur. Smokkar, dæmi: kolkrabbi, risasmokkur.
3. Skráptunga er eitt einkenni snigla og þeir nota hana til þess að rífa plöntuvefi í smáar örður sem þeir kyngja.
4. Möttullinn er mjúk kápa sem umlykur líkama lindýra. Möttullinn leggur til efnið í skelina hjá þeim lindýrum sem hafa hana og hjá smokkum er hann vðvaríkur og er eins konar “þrýstivatnshreyfill”.
Upprifjun 7-6 (bls. 135)
1. Ytri stoðgrind er sterk og hörð ysta skurn sem þekur líkamann.
2. Líkami margra áttfætlna skiptist í frambol og afturbol, en stundum er hann þó í einu lagi.
3. Höfuð, frambol og afturbol.
4. Í ófullkominni myndbreytingu skríður úr eggi ungviði sem er talsvert líkt fullorðnum dýrum, en er oft minna og án vængja.
Í fullkominni myndbreytingu skríður úr eggi lirfa sem er gjörólík fullorðnu dýri, hún breytist í púpu og úr henni skríður dýr með mynd fullorðnu dýranna.
Upprifjun 7-7 (bls. 137)
1. Skrápdýr eru með harða og yfirleitt göddótta húð, þau eru með einstætt kerfi sjóæða og mjaka sér úr stað á sogfótum. Líkaminn er fimmgeislóttur.
2. Ef krossfiskur missir arm vex honum nýr og ef armurinn sem af fell er með hluta af miðskífu dýrsins getur hann einn orðið að fullkomnu dýri með fimm arma.
3. Ígulker, sæbjúgu og slöngustjörnur.
Fjölvalsspurningar bls. 140
1. b
2. b
3. b
4. a
5. b
6. c
7. d
8. c
9. b
10. a
Eyðufyllingar bls. 140
1. hryggleysingjar
2. brennifrumur
3. þráð-
4. bandormur
5. smokkar
6. skráptunga
7. krossfisk
8. ytri stoðgrind
9. myndbreyting
10. ilmefni (ferómón)
Rétt eða rangt bls.141
1. rétt
2. rétt
3. rangt (þeir eru flatormar)
4. rangt (fóarnið annast mölun fæðu)
5. rangt (möttullinn þekur líkamann og myndar skelina)
6. rétt
7. rangt (tálkn)
8. rangt (þær tilheyra liðdýrum, nánar tiltekið áttfætlum)
9. rangt (skordýr anda með loftæðum)
10. rangt (skurninni)
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína.