Lala. Rosalega líkaði mér illa við nöfnin á krökkunum þeirra.
Og Bathilda, nafnið truflar mig.
Samt fín bók, frekar sorgleg samt.

Bah nöfnin á krökkunum voru geðveiktar klisjur mér varð illt af þessum loka “kafla” alltof fluffy vildi óska að ég hefði ekki lesið hann

Ég grét yfir öllum sem höfðu dáið, allt sem gerðist eftir að Fred dó las ég með tárin í augunum, hálfgrátandi, svo var ég ógeðslega reið út í Rowling að ætla að drepa Harry! Úff maður, en svo sá ég náttúrulega restina en ég var ennþá í uppnámi. Svo þegar ég var að lesa epilogið grét ég af gleði og svo var ég svo leið að hafa klárað bókina að ég grét ennþá meira, bara að hugsa um allt sem hafði gerst og bara já..

Flóknar tilfinningar í gangi hérna megin! Ég er farin að lesa bókina aftur.

mér líður eins og ákveðnum áfanga ílífi mínu sé lokið… svona eins og þegar maður er búinn með skóla: þetta er búið, ég er glöð yfir því að þetta sé búið en á sama hátt leið yfir því að ég mun aldrei upplifa nýjan dag í þessum skóla.

Ég á eftir að lesa bókina aftur, skilja og gráta meir. En þetta er svo… spes.

Mér fannst þetta ömurlegur endir. Og nöfnin eru hreint hræðileg. Eins og Ron og Hermione að enda saman eða eitthvað :s hræðilegt. En þegar ég lauk við bókina þá leið mér frekar illa. Las hana á Föstudaginn og lauk við hana á Laugard en það er svo leiðinlegt að Fred deyr og eitthvað og engar fleiri bækur koma út :( Og Ginny og Harry. Ojj barasta :S

Mér fannst stærsti missirinn vera Snape… af hverju þarf mér að þykja svona asnalega vænt um hann. En þegar ég komst yfir það áfall (híhí) þá reyndi ég að klára bókin og ahh, hún endaði þægilega.

Var að klára bókina fyrir c.a. korteri eða eikkað… mér líður hryllilega yfir því að það eigi ekki eftir að koma fleiri bækur um hann :'(

Bara vel takk fyrir að spyrja =)

Annars get ég nú allveg verið mikil tilfinningamanneskja en þrátt fyrir það voru einu dauðarnir sem fengu einhverjar tilfinningar til að sína sig þeir hjá Dobbey og Harry þó svo tilfinningarnar yfir “dauða” Harrys hafi nú örugglega átt meiri rót í því að bókaröðin sé komin á enda enn að persónan sem slík hafi verið drepin. Hefði Nagini verið dauð á þessu augnabliki og bölvunin hefði orðið til þess að LV hefði drepist hefði bókin endinlega mátt enda á því augnabliki. Mikið fallegri endir þannig séð.

Annars var bókin 1 kafla of löng


Annars skil ég persónulega ekki allveg hvað ég er rólegur yfir þessu öllu saman… búinn að lesa fyrstu 5 bækurnar hverja minnst 10 sinnum, 6. bókina 3 sinnum en einhvernveginn efast ég um að ég eigi eftir að lesa nokkra af þessum bókum aftur nema þá fyrir börn eða barnabörn. Las þær nú mestmegnis eftir að 5. bókin kom út til að fatta hvað ætti eftir að gerast og núna þegar það á ekki eftir að koma út önnur bók (síðasti kaflinn sá endanlega til þess!) þá sé ég bara ekki tilgang í að lesa þær aftur.

Þetta voru og eru jú frábærar bækur en tímarnir breytast og er ekki réttast að taka skref framávið og snúa sér að bókmenntum sem skilja einhverja aðeins meiri visku eftir sig.

Skrítin. I'm still in shock after the death of Fred Weasley ='(