Einkennt áratuginn já.
Merkilegt alveg.

Það besta við bókina var að hún var síðust. Og það versta við hana líka í raun og veru.

Vá, ég er svona í smá… sjokki. Ég veit ekki alveg hvað mér á að finnast, hvernig mér á að líða og hvað ég á að gera. ÞEtta er búið, Harry Potter er búið. Ævintýrið er búið og núna mun ég aldrei aftur lesa nýja harry potter bók. En þessi var góð… mjög góð.

Snilld, snilld, ekkert nema pjúra SNCNÍLLD! Reyndar var þetta “19 years later” svooolítið skrýtið, en það var gaman að fá að vita að hann hét Albus Severus. Svo dúllulegt ^^

En þetta var svo undarlegt. Maður var þarna, fastur í galdraheiminum, svo þegar maður lokaði bókinni er maður allt í einu kominn í óspennandi raunveruleikann. Það er eitthvað svo skrýtið.

Tonks og Lupin áttu að fá að lifa og framleiða fleiri sæta röndótta úlfa! Ég og Tzip áttum í löngum spam-samræðum á gömlum korki um það fyrir einum eða tvem dögum. Ég var svo ánægð þegar ég las að þau hefðu eignast son og að hann gæti breytt háralitnum sínum! Samt hefði ég viljað vita meira um hann í endalokin, hver hugsaði um hann? Hvað var hann að gera á lestarstöðinni ef hann var 19 ára, átti hann ekki að vera búinn með skólann?

Og djöfullsins FACE á alla þá sem voru svo pottþétt viss um að Severus Snape væri vondur! Ég var aldrei alveg, alveg 100% viss um að hann væri góður, en svona 89% þannig að ég var drulluánægð með þetta! Svona fyrir utan það að hann dó, það var leiðinlegt en sennilega hefði hann aldrei átt almennilegt líf eftir á.

Svo er það versta við þetta allt saman; ég hef enga löngun til að vilja skrifa áhugaspuna um eitt né neitt í þessu. Þetta er búið. Til hvers að skálda eitthvað annað upp? Kannski losnar maður við þessa tilfinningu, en samt sem áður…. jæja, þá er bara að hoppa í the Dark Tower series!

ég elska þessa bók, besta bók sem ég hef lesið á æfinni og stórkoslegur endir á Harry Potter seríunni, ég gæti ekki verið ánægðari!

Besta harry potter bókin. :)

Allt annar klassi en hinar alveg (þótt þær séu flestar góðar). Lanngggbest.

Sérstaklega frá svona miðri bók og til loka. :D

Þetta var æðislega bók, hún gat ekki endað betur, mér leið svo vel þegar ég var búinn með bókina, ég get ekki lýst þessu en núna er ég tilbúinn til að kveðja Harry Potter heiminn.

*Líklegast spoiler ef þú hefur ekki klárað bókina*






Öll bókin er gjeeeðveik nema endirinn… Veit ekki en fannst svo böggandi þetta að þau voru bara eitthvað þarna í hogwarts og fullt af dauðu fólki í kringum það, svo allt í einu 19 years later og ekkert útskýrt hvað gerðist á milli. Og svo var slagsmálin vil Volda ekki nógu töff heldur.

Besta við bókina var bara heildin en það versta var hvernig Voldemort dó.

Að Expelliarmus galdurinn endurvarpi Avada Kedavra en ekki öfugt fannst mér ömurlegt.

Annars var bókin frábær.

Sjitt. Mér fannst hún ekki góð. En mér fannst hún hinsvegar ekkert slæm, maður varð að fá að vita hvernig þetta endaði. Mér fannst vanta alveg eitthvað að gerast í gegnum sjálfa bókina, þau voru bara eitthvað að þvælast þarna um og tjalda og ekkert gerðist sem advancaði söguþræðinum. Það pirraði mig ekkert lítið, mér fannst þeir kaflar bara vera eitthvað rugl. Svo þegar Harry fór að botna aðeins meira í þessu fannst mér skemmtilegra að lesa og frá því skánaði bókin. Mér leist ágætlega á endinn. Fínt að vita að þetta fór allt vel, að Harry og Ginny enduðu saman og að Hermoine og Ron enduðu saman. Maður vissi það nú kannski allan tímann, en samt:P

Það sem mér fannst einkennilegast við bókina var allt þetta mál þegar Voldemort hélt að hann hefði drepið Harry en sendi hann í eitthvern draum með Dumbledore sem hann vaknaði svo af. Afhverju vaknaði hann? Því hann var til í það að deyja? Því blóð hans var í æðum Voldemort? HA? Ég skildi þetta ekki og skil ekki ennþá. Svo þegar Voldemort dó, ég bjóst AÐ MINNSTA KOSTI við því að fá eitt Avada Kedavra frá Harry og hann gengi þannig frá Voldemort, en þá var það endilega rebounce af bölvun sem drap hann.

..-_-

Ég er ekki beint fyrir vonbrigðum með þessa bók, ég get ekki séð einhverja betri leið til að enda þetta og ég meina, hvað getur maður annað gert en að sætta sig við þetta? Það gerir mig samt sorgmædda að hugsa til þess að við fáum ekkert meira. Enda þótt hún skrifi áttundu bókina - um hvað ætti hún að vera? Þetta er búið, það sem þessi sería snerist um, baráttu Harry og Voldemorts, sú barátta er útkljáð.

Svo langaði mig að bæta við því, hversu hissa ég var á sjálfri mér þegar ég byrjaði að lesa um allt þetta sem Dumbledore hafði gert rangt. Ég trúði þessu ekki. Dumbledore? En er hann ekki fullkominn? Ég gerði mér svo sannarlega ekki grein fyrir því að mér fannst hann alveg hundrað prósent fullkominn fyrr en ég las um systur Dumbledore, að hann hafi verið vinur Grindelwald, að honum gæti ekki verið treyst fyrir valdi og allt þetta.

All in all var þetta.. fínt. Fín leið til að enda þessa seríu. Bókin hefði getað verið skemmtilegri en ég kvarta ekki. (..fyrir utan allt ofantalið 8-))