Ég ætla hérna að koma og skipta mér aðeins af:

Eða þá sleppa því að segja nokkuð, eins og þú segist hafa gert svo lengi? Það er betra en að særa.

Er betra að sleppa því að benda á hluti heldur en að segja ef eitthvað er að? Fantasia var eitthvað að tala um það að hún HEFÐI verið kurteis. Og var ekki líka verið að benda okkur á í einhverri grein að við ættum frekar að segja ef eitthvað væri að heldur en að sleppa því og láta höfundinn bara halda áfram á sömu braut?

Í mannlegum samskiptum á maður að fá að segja sitt álit. Hvort sem um er að ræða hvort eitthvað sé skemmtilegt eða leiðinlegt. Einn gagnrýnandi segir að 49 Ladder sé hörmung og annar segir að hún sé æði. Annar gefur henni hálfa stjörnu hinn gefur henni fimm stjörnur. Þannig er lífið. Fólk er með mismunandi smekk.

Ef þú gefur út sögu í einhverju formi, á internetinu eða sem bók þá þarftu að gera þér grein fyrir því að sagan á eftir að verða fyrir gagnrýni. Slæmri gagnrýni? Jú. Eins og dæmið sem ég nefndi hér fyrir ofan, ekki hættir framleiðandinn að framleiða myndina? Eða leikstjórinn að leikstýra? eða leikararnir að leika? Fólk þarf að geta tekið gagnrýni. Ég þarf að geta komið minni gagnrýni á framfæri. Þó að ég segi að mér finnist þetta leiðinlegt eða þetta skemmtilegt þá á ekki að banna mér það. Þó að það særir einhvern.

Maður hættir ekki að lifa þó að einhver á internetinu segir: “mér finnsta sagan þín leiðinleg.” eða “þú ert fífl.”.

ÞAð að gagnrýna er ekkert skylt því sem gengur og gerist í kennslustofunni (í kennslustofunni er einræði, ekki lýðræði…).

“Haga skal notkun í samræðmi við góða siði og umgengnisreglur sem almennt eru viðurkenndar á internetinu”.

Ó… það þýðir að allt á að vera pörfekt og ég má ekki segja mína skoðun. Enn og aftur held ég að þú sér í kína. Fólk móðgar annað fólk. Ekki bara á netinu heldur líka í daglegu lífi. Mér finnst kannski ekki skykrtan þín flott, hættir þú að gang í henni? Ef þú skoðar aðrar síður með áhugaspunum þá koma inn svartir sauðir sem segja sína meiningu á hlutunum. Sem segja hreint út: Þetta er bull. Eða: Þetta er leiðinlegt. Af hverju má ég ekki segja mín meiningu, þó að svo óskemmtilega mun kannski vilja til að hún sé móðgandi.

Það er fáránlegt og það er hreinlega brot á mannréttindum. Ég á að fá að segja mitt álit á þessu og þessu. Móðgandi? Jú, kannski stundum en það er mitt álit. Mín réttindi. Þín réttindi eru ekki að eyða isvörum sem ég tek fram að eitthvað sé leiðinlegt. Út af því að þú ert ekki sammála því sem ég segi þá gefur það þér engan rétt á því að eyða svarinu mínu. Ég kom ekki með persónulegt álit, ég réðst ekki á AvrilL. Ég sagði mína meiningu á dauðum hlut sem er svart á hvítu. Ég sagði álit mitt á sögu. Því var eytt.

Særa hvern? Er betra að vera að skrifa leiðinlega sögu og allir segja að þetta sé frábært og yndislegt og maður heldur áfram en það er samt alveg jafn leiðinlegt og enginn þorir að segja neitt. Einhver hæfileikalaus listamaður stígur fram á sjónarsviðið og allir telja honum trú um það að hann sé ótrúlegur, en engum finnst það í rauninni. Erum við ekki bara að segja sögu um nýju föt keisarans. Rifjaðu upp þá sögu. Athugaðu boðskapinn í henni.

Ég þagði út af því aði ég var að vonast að þetta mundi skána. Því miður, það gerðist ekki. Svo að ég sagði mína meiningu á sögunni. Því áliti var eytt.