“Accio.“ Hérna elskan mín sagði Barbara sem dróg til sín bananann úr loftinu sem Marie hafði óvart hent upp í loft eftir vægt hjartaáfall við að hafa heyrt nafnið Voldemort. ”Svona nú, það þarf að fara að venja þig á þetta nafn.“ Sagði Barbara rólega. "jájá ég veit“ sagði Marie móð. „meira að segja Harry Potter getur sagt þetta nafn og hann hefur sko lent í honum.“ Barbara var mjög skrýtin kona, lágvaxin grönn kona alltaf í doppóttum eða röndóttum litríkum fötum og iðulega með stóra litríka hatta, hún átti líka bleikan sprota í stíl sem Marie fannst rosalega ljótur, Blár var hennar uppáhaldslitur. Barbara var líka hamskiptingur og nýtti það sér til fulls hvað varðaði hárgreiðslur sem voru á sumum dögum ógnvænlegar að mati Marie. Reyndar er Barbara frænka hennar, systir pabba hennar, en hann og mamma hennar, Julie og Daniel Roseblue dóu víst við störf í Fönixreglunni sem hún hafði ekki minnstu hugmynd um hvað var þrátt fyrir miklar útskýringar Barböru frænku og dramatísk leikatriði um dauða þeirra og miklu Potterhjóna. Marie var hinsvegar hávaxin, grönn ellefu ára stelpa með kastaníubrúnt hár, lítin rauðan munn og áberandi græn falleg möndlulaga augu sem var stolt Barböru frænku því pabbi hennar var með sömu augu og hún. Marie var reyndar ofsalega klaufs stelpa og henna fannst það allveg óþolandi, sérstaklega á almannfæri þar sem það gerðist oftast þar, henni var farið að gruna að einn strákurinn á Runnaflöt sem henni fannst ákaflega sætur væri farinn að halda að hún væri einhver furðufugl, vegna þess að í hvert skipti sem hún hitti hann á götunni datt hún, labbaði á ljósastaur, botninn á innkaupapokanum datt úr og allt fór til fjandans eða í eitt skiptið að dúfa réðst á hana og hún datt í gosbruninn. En það kom henni sérstaklega á óvart að hann hjálpaði henni alltaf og spurði hana hvort hún væri í lagi. Marie var reyndar rosalega feimin stelpa. Hún var svo feimin að hún gat með engu móti borðað kvöldmat með frænku sinni svo hún þurfti á flestum kvöldum að skipuleggja mjög vandaða ferð í ísskápinn til að særa ekki frænku sína, en þær misheppnuðust yfirleitt Marie til mikillar mæðu, En Barbara frænka sárnaði þetta aldrei. Sagði bara upphreystandi „ Það er til fullt af svona diskum“ eftir að þeir brotnuðu. En einn morguninn vaknaði Marie upp með látum, hún hafði fengið bréf stílað á hana og innsiglað með með merki Hogwarts, Barbara var svo ánægð að Marie hefði getað svarið upp á líf sitt að hún hafi séð glitta í vængi í stutta stund. Sjálf var Marie ekkert í skýjunum yfir þessu, sérstaklega við að hugsa um það að galdrar hafi drepið foreldra hennar á eins árs aldri. Hún opnaði samt bréfið og las það.
Hogwart - skóli galdra og seiða Skólastjóri: Albus Dumbledore
Kæra fr. Roseblue. Það er okkur ánægja að tilkynna yður að þér hafi hlotist skólavist í Hogwart - skóla galdra og seiða. Meðfylgjandi er listi yfir bækur og nauðsynleg tæki. Önnin hefst 1. september. Við væntum uglu yðar fyrir 31. júlí.
Bestu kveðjur, Minerva McGonagall, aðstoðarskólastjóri



Innkaupalisti:
Skólabúningur Fyrsta árs nemendur þurfa:
Þrjár einfaldar vinnuskikkjur (svartar)
Einn einfaldan toppmjóan hatt (svartan) til daglegra nota
Eitt par af hlífðarhönskum (drekaskinn eða annað álíka)
Eina vetrarskikkju (svarta með silfurfestingum)
Vinsamlegast athugið að öll föt nemenda skulu vera merkt þeim
Bækur
Allir nemendur skulu eiga eintak af eftirfarandi bókum:
Almenna álagabókin (1. stig) eftir Miröndu Goshawk
Saga galdranna eftir Bathildu Bagshot
Galdrakenningar eftir Adalbert Waffling
Leiðarvísir í ummyndun fyrir byrjendur eftir Emeric Switch
Eitt þúsund töfrajurtir og sveppir eftir Phyllidu Spore
Töfradrykkir og elexíar eftir Arsenius Jigger
Yfirskilvitleg dýr og eftirlætisstaðir þeirra eftir Newt Scamander
Hin myrku öfl: handbók í sjálfsvörn eftir Quentin Trimble
Annar útbúnaður
Töfrasproti
Suðupottur (tin, stærð 2)
Sett af tilraunaglösum úr gleri eða kristal
Sjónauki
Látúnsvog
Nemendur mega einnig taka með sér uglu kött eða halakörtu.
Foreldrar eru minntir á að fyrsta árs nemar mega ekki taka með sér eigin galdrakústa.
„ Uglu! ” hrópaði Marie upp yfir sig. „ Uppáhalds dýrið mitt!“ „ Nú jæja, eigum við ekki bara að drífa okkur til skástrætis núna í dag?“ „ Jújú, gerum það endilega“ Þegar þær voru komar til skástrætis leið Marie eins og hún væri komin til himnaríkis. Þetta var ótrúleg upplifun, þetta var breið gata full af galdrafólki á steinilögðum vegi með búðum á báðum hliðum. Þær fóru fyrst í Gringottbanka sem var ótrúleg upplifun fyrir Marie, svo fór hún til Olivander að kaupa sprota sem gekk heldur brösulega, en gekk þó út með bros á vör og með 25cm langan sprota úr sveigjanlegri kirsuberjaeik með válulokk sem kjarna. Næst fóru þær til Fröken Malkin að kaupa skikkjur sem var klárlega leiðinlegasta sem Marie gerði, Barbara og Malkin voru nefninlega skólasystur á sama ári og lentu á helvíti miklu spjalli, en það kláraðist og fóru í Flourish & blotts að kaupa bækur, næst í apótekið og enduðu að í dýrabúðinni að kaupa eyruglu sem Marie endaði með að skýra Frigus. Þetta var fullkominn dagur, enginn vandræðalegar uppákomur, þær ákvöddu að fá sér smá hressingu og ætluðu að ganga inn á kaffihús, Barbara fór fyrst og svo Marie, hún leit til hliðar og henni fannst hún sjá strákinn á Runnaflöt, hún horfði í smá stund og leit svo fram í dyrunum og BÚMM, dyrnar skelltust svo á hana að hún skaust afturábak, hún lá þarna en stóð eins fljótt upp og hún gat, leit í kringum sig og sá alla stara á sig, henni langaði helst að sökkva ofan í gangstéttina. En hún gekk inn eftir að hafa fullvissað Barböru um að hún var í lagi og settist við barinn, sat þar í smástund að velja sér hressingu og teygði sig smá að salthnetum en náði ekki allveg og henti sér smá en aðeins of ákveðið og skaust af stólnum. Þar sem hún lá á gólfinu og starði upp í loftið langaði henni engan veginn að standa upp. Tveir rauðhærðir strákar, augljóslega tvíburar komu og hjálpuðu henni upp kafjóðri í framan. „ Það er ekki sniðug hugmynd að reyna að fljúga, við höfum reynt það nokkrum sinnum án árangurs“ sagði annar tvíburinn „ Ég var ekki að reyna að fljúga“ sagði Marie feimnislega „ Ég þykist vita að þú sért að fara til Hogwarts, ég er Fred annars, og þetta er George“ „ já, ég heiti Marie Jane, hvernig vissu þið að ég sé að fara til hogwarts?“ „ Galdrar“ sagði George kaldhæðnislega og fóru svo eftir að hafa reist hana upp. Marie tók svo til dótið sitt og tók eftir því að bréfið var opið og fattaði hvernig þeir vissu þetta. Barbara var sjálf að spjalla við einhverja gamla konu og tók ekki eftir neinu, Barbara kom stuttu seinna og fóru þær aftur heim með dótið. Marie var farin að verða svolítið spennt fyrir þessu. En svo var ferðinni heitið á lestarstöðina á gömlu gulu bjölunni hennar Barböru, Barbara var orðin svo spennt fyrir þessu að hún vara farin að bulla eitthvað um hvað foreldrar hennar væru stolt af henni ef þau væru enn á lífi, en Marie lét sá sögu ekki drepa niður spenningin og lét sem hún heyrði það ekki. Þegar þau komu á lestarstöðina sagði Barbara henni að þær þyrftu að komast á lestarbraut níu og þrírfjórðu, Marie hélt hún að hún væri komin með óráði, auðvitað væri ekki til lestarstöð níu og þrírfjórðu, en áfram gekk Barbara þangað til að þau komu að lestarbraut níu og tíu, en það var engin braut þar á milli, bara smá veggur, Barbara sagði henni að hún þyrfti bara að hlaupa inn í vegginn með koffortið sitt og ugluna og þá væri hún komin, Marie hélt nú ekki, hún ætlaði ekki að fara að lenda í einhverju vandræðalegu einmitt núna, en Barbara stóð föst á því að hún þyrfti að fara þarna í gegn. Svoleiðis að hún gerði það og var mjög undrandi þegar hún komst þarna í geng og var komin að lestarbraut níu og þrírfjórðu. Þarna var stappa af krökkum og foreldrum, á eftir kom Barbara með sælusvip á við barn í nammilandi, en áttaði sig svo á því að Marie væri að fara til Hogwarts og svipurinn breyttist á augabragði í umhyggju og það vottaði fyrir tárum í augunum á henni, hún knúsaði Marie svo fast að hún hélt að heilinn á henni myndi skoppa uppúr hausnum á henni á hverri stundu. Barbara kvaddi hana og sagði henni að skemmta sér vel og vera þæg, svo fór Marie upp í lest með dótið sitt og fann tóman klefa sem hún kom sér fyrir í, stuttu seinna fór lestin af stað og um hana leið sælutilfinning.


fyrsti spuninn minn.. komið með bæði vond sem góð komment, læri á þeim báðum :D