Afsakið allar inslátta/málfræði/stafsetningavillur.
Endilega njótið þess að lesa þetta. Þetta er minn fyrsti Harry Potter spuni sem ég hef sent inn.

Það er eitt sem ég hef velt fyrir mér lengi, það er hvort Voldimort sé í raun og veru dáinn, Harry sagðist hafa drepið hann og stuttu seinna endaði stríðið, ég hafði lítið gert því ég var að klára mitt sjötta ár í Hogwarts og er bráðum að fara að byrja á því sjöunda og ég mun sakna þess að hafa Harry í kringum mig á meðan ég er í skólanum
Það hefur gerst svo mikið á síðasta sumri að ég gæti klárað algörlega að skrifa í þig allt það sem hefur gerst á þessum tíma, alveg frá því að stríðinnu lauk. Eftir að það var búið að jarða alla sem létust í stríðinu fynnst mér eins og það sé eitthvað öðruvísi heldur en það var einu sinni

Ég tók djúpan andardrátt, leit á það sem ég hafði skrifað í dagbókina mína með krosslagða fæturnar upp á rúminu mínu. Ég leit út um gluggann og sá að þetta var ósköp venjulegur mánudagur í ágúst, sólin skein úti. Ég andaði djúpt áður en ég lagði frá mér dagbókina og setti hana undir koddann minn, tók síðan með mér sprotann minn áður en ég labbaði rólega út úr herberginu mínu.
Ég gekk niður í eldhús þar sem mamma mín var að elda matinn. Ég gekk rólegum skrefum í átt að borðinu, settist niður og beið eftir að maturinn yrði til.
,,Ginny, maturinn verður ekki til alveg strax, geturu kanski hjálpað mér að leggja á borðið” sagði móðir mín eftir einkverja stund
“Allt í lagi.” Sagði ég og lagði á borðið annars hugar og gafflarnir flugu á rétta staðina eftir að ég hafði lagt diskanna niður.
Stuttu seinna varð maturinn til og ég borðaði matinn með bestu lyst. Allt í einu sá ég manneskjunna sem ég bjóst allra síst við að sjá ákkúrat í augnablikinu, Harry Potter starði á mig þar sem ég var að klára graskerssafann minn. Ég kingdi safanum með erfiðismunum og eftir nokkra stund með þögn þá rauf Harry þögnina: ,,Þið vitið núna öll sömul að það er búið að handsama flesta grunaða drápara og búið að skipta um stjórn í ráðuneytinu svo að muggaættaðir galdramenn eru ekki lengur í eins mikilli hættu og þegar Voldemort var á lífi”
,,Hvað meinaru með þessu?” greip George frammí
,,Hann meinar að fólk eins og ég þarf ekkert að óttast neitt framar” sagði einkver kunnuleg rödd og þegar ég leit við þá sá ég Hermione standa fyrir framan borðið
,,Hvað eruð þið tvö að gera hér?” heirðist í honum Ron, bróður mínum ,,Ó, Hermonie, en langt síðan síðast, hvar hefuru verið” sagði hann svo og tók utan um Hermione og ég sá ekki nákvæmlega hvað gerðist á milli þeirra en það er auðvelt að gíska. Ég laumaði mér fyrir aftan þau og reyndi að komast út frá bróður mínum og Hermonie áður en þau tóku bæði eftir að ég væri á staðnum.


Ég fór upp í herbergi og lokaði dyrunum á eftir mér, settist á rúmið mitt og andvarpaði, tók svo upp dagbókina mína og bjóst við því að fá frið til þess að vera í einrúmi í einkvern tíma áður en alvara lífsins tæki við.
Allt í einu var bankað á hurðina á herberginu, ég losnaði úr klóm minna eigin hugsanna og fór til dyra. Fyir utan var Harry, þegar ég uppgötaði það stökk hann og endaði í djúpu faðmlagi á ganginum rétt fyrir utan herbergið mitt. Áður en ég vissi af var Harry alveg kominn upp við mig og kysst mig mjúklega á varirnar.
Allt í einu heyrðist hvellur niðri svo við neyddumst til þess að slíta okkur í sundur og við hlupum saman niður til þess að gá hvort eitthvað alvarlegt hafði gerst. Niðri var George alveg sótsvartur í framan svo innst inni vissi ég að hann hafði verið að gera einkverja sýningu með einkverja nýjung úr grínvöruversluninni, ég ákvað að seigja ekkert. Ég leit við hlið mér og þar stóð Harry sem lagði aðra höndina sína á öxlina á mér, ég reyndi að láta eins og ekkert væri óeðlilegt við þetta.


,,Ginny, ég þarf eiginlega að fara núna, það er svolítið sem ég þarf að gera, ég lofa að koma á brautarstöðinna til þess að kveðja þig áður en þú ferð í Hogwarts.”
,,Þú lofar, þú mátt ekki svíkja mig”
,,Ég lofa því” sagði Harry sem tók síðan utan um hendurnar á mér áður en hann gaf mér léttann koss, síðan snéri hann sér við og gekk út um dyrnar. Ég hljóp á eftir honum og sagði: ,,Þú verður að muna eftir þessu, þetta verður mikilvægt fyrir okkur bæði, svo getum við ákveðið hvernig framhaldið verður seinna”
,,Í síðasta sinn Ginny, ég lofa því” sagði Harry og hann tilfluttist í burtu áður en ég gat svarað honum.



Næstu dagar liðu hægt því það eina sem ég gat hugsað um var hvort Harry ætlaði að mæta eða ekki.
Mamma náði að hressa mig við og sagði að ég ætti að einbeita mér að pakka niður öllu dótinu mínu svo mér myndi öruglega ekkert vanta þegar ég færi í skólann.
Ron og Hermione voru alltaf dáldið fyrir mér en ég reyndi ekkert að skipta mér að því.

Loksins rann 1. september upp, ég vaknaði snemma þann morguninn full tilhlökkununar yfir því sem átti að fara að gerast þann daginn. Ég kom öllu dótinu mínu niður stigann og það var mjög auðvelt fyrir mig að koma því í bílinn enda var ég sú eina í Weasley fjölskyldunni sem var ennþá í skólanum. Við höfðum bara einn bíl, allt skóladótið var í skottinu og mamma mín sat í framsætinu, pabbi keyrði en aftur á móti hafði Ron heimtað að koma með til þess að kveðja systur sína og Hermione vildi einnig koma.
Eftir einkverja bílferð komum við til London og klukkan var hálf 11 þegar við komum á brautarstöðinna. Það var létt að koma öllu dótinu mínu úr bílnum, klukkan var korter í 11 þegar við loksins komumst á brautarpall 9 og þrír fjórðu.
Ég leit í kringum mig og sá hvergi Harry. Svo 10 mín í 11 kom Harry hlaupandi í áttina að mér.
,,Fyrirgefðu, ég tafðist aðeins” sagði hann um leið og hann tók utan um mig
,,Þetta er allt í lagi, ég skil þig vel því þú hefur einu sinni misst af lestinni og síðast þegar þú komst í Hogwarts þá kommstu allt of seint”
,,Í fyrsta lagi, þá var hvorugt skiptið mér að kenna og ég vil ekki ræða um þetta ákkúrat núna”
,,Ég skil það vel, stjarnan vill ekki ræða um þetta núna” sagði einkver smeðjuleg rödd bak við okkur, við litum við og sáum einkvern sem ég mundi eftir frá því úr skólanum og var í Slytherin
,,Hvað kemur það þér við, þetta var okkar einkasamtal og þú þarft ekki að skipta þér af einkverju sem kemur þér ekki við” svaraði ég með hárri röddu
Áður en það varð meira rifrildi þá reif Ron í mig og Harry ,,Ginny, fljót lestin er að fara.” Sagði hann svo með flýti. Þá uppgötaði ég hvar ég var og reyndi að drífa mig eins og ég gat í lestinna, Ron og Harry hjálpuðu mér að koma koffordinu mínu um borð. Ég reyndi að finna mér klefa en svo loksins fann ég klefa sem var ekki fullur af fyrsta árs nemum eða nemendum úr Slytherin. Ég sá svo loksins að Lúna var þar inni ásamt einkverjum krökkum úr hennar vist. Ég sá svo að Harry var fyrir framan gluggann og mér fannst móta fyrir orðunum ,,Ég skrifa þér” þegar lestin fór loksins af stað. Fljótlega beigði lestin fyrir horn og Harry var horfinn úr augsýn
Lestarferðin var ekki tíðindarmikil. Það eina sem gerðist var að stelpa á fimmta ári ruddist inn í klefann eftir einkverja stund og byrjaði að kalla Lúnu ,,Lúnu klikk” en ég rak hana í burtu með því að nota drýsilblökuálögin mín, ég heyrði hana hlaupa út úr klefanum með spani og látum og ég heirði allt í einu einkvern hvell og ég bjóst við því að hún hafði klesst á eitthvað og rotast.
Þegar lestin nálgaðist skólann þá skipti ég um föt eins og vanalega. Þegar við komum að hestvögunum sem áttu að vera hestlausir sá ég váka vera að draga vagnanna en ég reyndi að láta eins og venjulega og fór upp í vagninn án neinna vandræða. Loksins komum við í Hogwarts. Skólasetningaveislan var glæsilegri heldur en hún hafði verið síðasta ár. Ég sá að Minerva var orðin skólastýra í Hogwarts og það voru einkver ný andlit við kennaraborðin sem ég hafði ekki séð áður. Flokkun fyrstaárs nema gekk vanabundnum hætti.
Áður en maturinn var borinn fram þá heyrði ég að Minerva ætlaði að byrja ræðunna sína “Síðasta önn hefur verið mögum ykkar erfið og margir sem voru nemendur við skólann áður hafa ekki enn snúið aftur til náms. Ég óska hvers ykkar góðs við námið og þið eigið að leggja hart á ykkur í því. Muggafræði er ekki lengur skyldufag útaf því að dráparar eru ekki lengur við störf í skólanum. Ég ítreka að allir nemendur meiga ekki fara í forðboðna skóginn því það bannað samkvæmt reglum og þeir nemendur sem vilja kynna sér allar reglurnar um það sem er ekki leifilegt, vinsamlegast snúið ykkur til Argus Filch, sem er húsvörður hér við skólann. Án þess að hafa þetta mikið lengra þá gjörisvo vel”
Eftir að Minerva hafði lokið við að tala hrúgaðist maturinn upp á borðið og ég borðaði nægju mína og eftir að búðingurinn var horfinn þá fór ég upp ásamt hinum nemendunum á setustofu Griffindors.þegar ég var komin í svefnherbergið mitt þá klæddi ég mig í náttföt og sofnaði samstundis.

Næsta dag þá klæddi ég mig í skikkjuna mína og kom tímanlega við morgunverðarborðið. Stuttu eftir að ég settist niður þá komu uglurnar fljúgandi inn með póstinn, ég varð undrandi þegar ein uglan flaug niður til mín. Ég leisti bréfið og uglan flaug aftur af stað.
Ég las

Ginerva Molly Weasley
Griffendorborðið, Stóri salur
Hogwarts

Ég opnaði bréfið til þess að lesa það sem í því stóð.

Elsku Ginny
Ég veit að við höfðum ekki nægan tíma til þess að vera í næði í gær
Þess vegna ætla ég að seigja þér af hverju ég ætla að seigja þér ástæðunna fyrir því að ég hef ekki verið eins mikið með þér eins og ég hefði viljað.
Ég er byrjaður að starfa í ráðuneitinnu til þess að hjálpa til við að góma þá sem eru grunaðir við að vera dráparar. Síðasta sinn sem við hittumst áður en ég fór þá hafði ég fengið boð um að grunaður drápari væri stutt frá, við náðum honum því miður ekki í þetta sinn en fjölmargir muggar sáu þetta atvik svo við þurftum að breyta mynninu í þeim.
Ég veit að þetta ár verður þér kanski mjög sárt útaf því að þú saknar mín svo mikið en reyndu að gleima því með því að einbeita þér að Quiddish þegar æfingatímabilið hefst.
Mundu eftir því að láta Filch ekki ná þér á göngunum svo þú færð ekki straff.
Ég vona að við getum hist fljótlega í Hogsmeade, ég sendi þér uglu um hvar við eigum að hittast og þegar þú veist hvenær það verður leift að fara þá getum við planað þetta nánar.
Ég er strax byrjaður að sakna þín svo mikið.

Þinn Harry


Ég las þetta einu sinni yfir aftur og var með tárin í augunum. Núna skildi ég af hverju Harry hafði verið aðeins öðruvísi heldur en venjulega.
Fljótlega var mér rétt stundataflan mín og þá uppgötaði ég að ég væri í gati alveg eftir hádegi og ég ætlaði að nota það til þess að svara bréfinu, en ég þyrfti að fara í tíma í vörnum gegn myrku öflunum í fyrsta tíma. Ég flýtti mér að hlaupa upp í Griffindorturn, taka bækurnar og drífa mig í tíma áður en ég yrði of sein án þess að hafa mikið velt fyrir mér hver nýji kennarinn væri.
Núna var venjulega skólalífið mitt í Hogwarts hafið í síðasta sinn og án þess að hafa Harry nálægt.