7. Aldrei aftur Dursley
Amanda horfði haturs augnaráði á Draco en sagði síðan:
”Fyrst þú ert svona líkur ríka föður þínum, sem hjálpaði þér að kaupa þig inn í Quidditch-liðið hjá Slytherin og ofdekrar þig. Sýndu það þá.
Fyrst þú ert svona líkur Voldermort, sem framdi fjölda morð, drap meðal annars foreldra Harrys, en tapaði fyrir Harry. Sýndu það þá.
LÁTTU OKKUR Í FRIÐI,” síðustu orðin öskraði hún. “Litli sæti blóðníðingur á ég ekki að galdra úr þér augun,” sagði Draco ergilega. “Þó þetta sé fyrsti dagurinn minn get ég margt. Exprimentsensoy,” allt í einu byrjaði Draco að syngja eins og fyllibytta. “Hvað er í gangi?” spurði Mcgongall sem kom rétt í þessu, “þú ert snillingur, Amanda, þó það sé bannað að galdra á göngunum.” Í kvöld þegar búið er að setja þig í heimavist veiti ég heimavistinni þinni 50 stig fyrir að þú komst hingað og 15 stig fyrir galdurinn, en tek af þér 10 stig af því þú galdraðir á göngunum. Það styttist í matinn, drífið ykkur. Amanda þú situr hjá Dumbledore, þú átt að fara núna á skrifstofuna hans, en þið í salinn, af stað,” bunaði McGonagall út úr sér.
Þegar þau komu í salinn blöstu við 4 borð sem svignuðu undan kræsingum. Hermione, Harry og Ron ætluðu að setjast á endann þegar Ginny kallaði á þau og sagði þeim að koma. Ron og Hermione urðu eins og tómatar þegar allir í Gryffindor stóðu upp og byrjuðu að klappa fyrir þeim, en Harry stóð upp og klappaði með þeim. Loks kallaði Dumbledore:
“Vegna óviðráðanlegra ástæðna var einn nemandinn að koma í dag, Amanda Granger, frænka Hermione Granger. Hún er búin að vera bundin úti í garði heima hjá sér í 2 vikur meðan óprúttinn aðili, Hr.Bengston, fór um skólann og kom af stað uppreisn gegn Harry í gervi hennar, hún sem var búin að hlakka svo til að koma í skólann og svo er farið með hana svona. Við megum teljast heppin að hún vildi koma hingað eftir þessi ósköp, og það er til mikils að vinna að fá hana á sína heimavist, því McGonagall veitir heimavistinni hennar 50 stig fyrir að hún kom aftur 15 stig fyrir að geta galdrað erfiðan galdur án þess að hafa farið í tíma og tekur frá henni 10 stig fyrir að galdra á göngunum. Þannig Gryffindor, Slytherin, Ravenclaw eða Huffelpuff græðir 55 stig. Einnig fær Gryffindor 45 stig af því að Harry þoldi að vera í skólanum og hætti ekki. En nú er komið að okkar ástsæla flokkunarhatti.” Lófatakið í salnum hefði ært heilan hóp risa. En nú byrjaði flokkunarhatturinn að syngja:
“Hogwart nemi hugsaðu,
því vandræði hér verða.
Hugsaðu Amanda, hugsaðu
og vertu mjög varkár í Hogwart.
Þú hættu lentir í heima hjá þér,
meiri hættur leynast í Hogwart hér.
Þú þarft ekki að trúa frekar en þú vilt
í Hogwart er það ekki skilt.
Í Hogwart Albus Dumbledore ræður
Og reglum hans þú fylgir alltaf hér.
Kennarar þér geta gefið stig
En þeir mega einnig taka.
Ef þú fylgir ekki þessum reglum,
Þá ertu á rangri braut í Hogwart lífinu.
Þú verður þá að gerast aftur muggi,
Og aldrei galdra, svei, svei, svei, svei, svei.
Slytherin tekur slægar slöngur,
Gryffindor gáfaða og hugrakka,
Ravenclaw mun alltaf taka gáfaða,
Og Huffelpuff þá sem hinir vilja ekki.
Hvar vilt þú lenda, litla Amanda
Huffelpuff eða Ravenclaw,
Slyherin eða kannski Gryffindor.
En eitt er víst þú lendir þar sem þú lendir.”
Þegar hatturinn hafði lokið söngnum var grafarþögn en loks sagði McGonagall: “Granger Amanda,” Amanda gekk að kollinum, rjóð í vöngum og setti á sig flokkunarhattinn “erfið ákvörðun, mikið vit, mikill kjarkur, stúlka góð, ég held þú eigir heima í GRYFFINDOR!” síðustu orðinn öskraði flokkunarhatturinn yfir salinn, Amanda stóð upp, og gekk að Gryffindor borðinu, og settist við hliðina á Ron á móti Hermione og Harry, “Jezzz, Amanda þú ert snillingur, þú komst til mín, þú hlýtur að slá mig út,” sagði Hermione og hljóp hinum megin við borðið og knúskyssti Amöndu, sem gerði enga tilraun til að komast undan, heldur gerði það sama við hana. Ron sagði: “Viljið þið tvær ekki bara sitja hlið við hlið ég skal sitja hjá Harry,” hann beið ekki eftir svarið heldur settist hjá Harry.
Eftir matinn spurði Hermione Ron hvort hann nennti að fylgja Amöndu upp í Gryffindor-turn því Flitwick prófessor þyrfti að tala við hana. “Hvað heldurðu, hún er fyndin og skemmtileg og ég er hvort sem er að fara upp í turn svo hún getur alveg fengið að fljóta með,” sagði Ron. “Ef ég vissi ekki betur myndi ég halda a þú værir skotinn í henni,” sagði Hermione og skildi Ron eftir rauðari í framan en hárið á sér. Harry fattaði fljótt hvað var í gangi og bað Amöndu að koma, þeir ætluðu að sýna henni Gryffindor-turninn, en því miður gætu þeir ekki sýnt henni svefnsalinn því þar mættu aðeins stelpur fara inn svo að Hermione yrði að sjá um það. Amanda sætti sig glöð við það, og bað þá um að bíða meðan hún næði í dótið sitt inn á skrifstofu Dumbledores. Þegar hún kom var Dumbledore að koma útaf skrifstofunni með dótið, hann rétti henni það en fór svo aftur inn. “Hvernig vissi hann?” spurði Amanda næstum jafnaulaleg og Draco varð þegar Hermione og Neville voru með upptökutækið. “Hann veit allt, þannig er það bara,” sagði Harry. “Ég þyrfti að vera þannig, þá hefðir þú ekki þurft að þola allt þetta,” sagði Amanda við Harry, “og þú hefðir ekki þurft að vera svona skömmustulegur núna, því þú hefðir ekki svikið Harry,” hélt hún svo áfram en í þetta skiptið beindi hún orðum sínum að Ron sem var greinilega feginn að hún vissi ekki um raunverulegu ástæðuna. Þegar þau komu upp að málverkinu af feitu konunni sagði Harry “Kræklingur,” og feita konan fór frá. Þegar inn var komið sagði Harry: “Þetta er setustofan, hér mega bæði strákar og stelpur vera. Hér má læra eða hafa gaman. Þarna er gengið upp í stelpnasvefnsalinn, eða svefnsalinn þinn, þar mega strákar alls ekki fara, og þarna er okkar svefnsalur, þú mátt ekki fara þangað. Já þá er allt komið.”
“Þakka ykkur fyrir, Hermione sagði að þið væruð skemmtilegir, en ég vissi ekki að hún væri að tala um svona skemmtilega. Vel á minnst, á annar ykkar uglu, ég lofaði að ugla heim,” sagði Amanda.
“Við eigum báðir uglu, en Hedwig er í sendiför, svo eru líka uglur í turnhúsinu,” sagði Harry.
“Ég vel aðeins uglur sem ég treysti,” sagði Amanda, “má ég fá þína, Weasley,” síðustu orðunum beindi hún að Ron sem varð rauðari en allt rautt og svaraði “ef þú vilt hún er upp í ugluturni, ég skal fylgja þér.” En þá kom Hedwig fljúgandi með bréf í gogginum. “Jezzzz, bréfið er komið, vonandi, vonandi leyfa þau það,” æpti Harry og reif upp bréfið. “Jezzz,”æpti hann enn hærra. “Hvað?” spurðu Amanda, Ron og Hermioene, sem nú var komin. Harry las bréfið fyrir þau:
“Harry Potter.
Auðvitað máttu flytja frá okkur, frændi þinn og ég vorum guðslifandi feginn, sérstaklega eftir það sem kom fyrir Dudley. Þú færð þá aldrei að koma hingað aftur.
Kv.Petunia
P.S. Sendu mér uglu um hvort þú samþykir þetta.”
Þegar Harry hafði lokið lestrinum var dauðaþögn þangað til Hermione spurði: “Hvert flyturðu þá?” “Annað hvort hjá Dumbledore eða fæ einhvern til að taka mig að sér, reyndar var það Dumbledore sem átti hugmyndina,” sagði Harry og andlit hans ljómaði. “Ég fer til hans og segi að þetta hafi verið samþykkt, en fyrst verð ég að senda ugluna” sagði Harry skrifaði orðsendingu til Petuniu og hljóp af stað upp í ugluturn með Hedwig á handleggnum, tilbúinn að flytja frá Dursley. Þegar hann kom upp í ugluturn sendi hann Hedwig af stað. Svo hljóp hann niður til skrifstofunnar hjá Dumbledore.
Jæja þetta var spuninn, Steini1 sendi inn álit og sagði að ég ætti að láta einhvern lesa yfir hjá mér, þannig ef einhver hefur áhuga látið mig þá vita.