Jæja hér er leiðindi númer 3, nei segji svona en allavegna vonandi kemst hann inn. Ég er búin að vera í smá vandræðum með þennan kafla vegna lengdar og svo sendi ég þrisvar inná vitlaust áhugamál:$

3.kafli Quidditch

Svo rann dagurinn upp, dagurinn sem Ravenclaw og Gryffindor áttu að keppa. George vakti alla í Quidditch-liðinu eldsnemma því að þeir ætluðu að taka æfingu.
Hermione kom að horfa, en Harry var ekki búinn að fyrirgefa Hermione fyrir að hafa verið betri í augum Juliusar og leit ekki við henni.
Æfingin gekk frábærlega fyrir utan að Katie datt af kústinum og lenti á kústinum hjá Ron sem var að senda tromluna svo að hún lenti í bakinu á henni. Harry flaug til að ná kústinn hennar meðan hin lentu á jörðini til að gá hvernig henni liði. Það kom í ljós að Draco Malfoy og Pansy Parkinson voru í leyni og vildu losna við Gryffindor liðið af vellinum til að fá frið.
Eftir æfinguna hlupu Harry og Ron saman upp í turn, en Harry lét sem Hermione væri ekki til þó hún elti þá og reyndi að tala við hann.
Þegar Harry og Ron voru á leið í turninn heyrði Harry rödd sem hann kannaðist við og svo aðra rödd sem hann kannaðist enn meira við.
Hann hvíslaði að Ron: “Hlauptu til Dumbledores og segðu honum að koma fljótt, Dudley og Piers eru þarna, og flýttu þér”
Á meðan hann var í burtu hleruðu hann og Hermione.
Ron kom 5 mínútum síðar með Dumbledore.
Harry sagði Dumbledore frá öllu og benti honum á herbergið sem honum heyrðist hljóðin koma úr. Dumbledore gekk að dyrunum og opnaði þær og viti menn, þarna voru Dudley og Piers að leggja á ráðin um hvernig þeir ættu að finna fjársjóðinn hans Harrys.
Dumbledore sagði við Ron hlauptu og náðu í McGonagall professor og vertu snöggur, og Ron þaut af stað í annan sinn í dag.
10 mínútum seinna komu hann og McGonagall, lafmóð. “Fyrirgefðu Dumbledore, ég fann hana ekki, hún var að tala við Snape á skrifstofunni hans” sagði Ron og þurrkaði af sér svitann.
Svo sendi Dumbledore uglu til Hr.Weasley, pabba Rons og bað hann um að senda koma og ná í mugga, frænda Harrys og vin hans sem höfðu stolist í kastalann.
Stuttu seinna kom uglan til baka frá Hr. Weasley með bréf sem Dumbledore las upphátt, það hljóðaði svona:
“Ég er því miður upptekinn en ég get komið eftir 5 klst. Þ.e.a.s. kl.16:00
Kveðja Arthur”
“Ein spurnig, hvað verður hann lengi að…”hann fann ekkert heppilegt orð “…þessu?” spurði Harry og benti á þá. “Þetta gæti tekið hálftíma eða klukkutíma jafnvel einn og hálfan ef þetta gengur illa, en vonum það besta,”svaraði Dumbledore og glotti.
“Ó gott, því Quidditch-leikurinn við Ravenclaw er kl.18:00 svo þetta sleppur” sagði Harry þá.
“Sleppur hvað,” spurði Dumbledore. “Nú ég verð að vera á leiknum, ég er nú leitari liðsins og ég verð líka að vera hér og fylgast með og ég get ekki verið á 2 stöðum á sama tíma,” svaraði Harry. “Þú verður EKKI hér, meðan Hr. Weasley er hér, en hann kemur á Quidditch-leikinn við Ravenclaw,” sagði Dumbledore æstur.
“En þetta er frændi minn og vinur hans sem eru alltaf að pína mig, ég verð að fá að sjá þá pínda,” svaraði Harry honum, “ég bara verð, V-E-R-Ð, gerðu það Dumbledore,” hélt hann áfram, og suðaði þangað til hann fékk leyfi Dumbledores.
Á slaginu fjögur kom Arthur til að ná í Dudley og Piers, hann heilsaði Harry og Hermione en leit svo reiðilega á Ron, sem varð vandræðalegur við það. Harry tók eftir því og flýtti sér að spyrja Arthur hvort hann kæmi virkilega að sjá Quidditch-leikinn, og Arthur jánkaði því, önugur, sem Harry fannst nokkuð óvenjulegt því að þeir tveir voru ágætir vinir.
Harry spurði þá hvar hann myndi sitja, en minntist ekkert á Hermione. Arthur svaraði því með önuglegu hnussi. Þá gat Harry ekki setið á sér lengur og spurði “Af hverju leistu á Ron eins og hann hefði gert eitthvað af sér”.
“Ég lít á mín börn eins og þau hafi gert eitthvað af sér, en aðeins ef þau hafa gert eitthvað af sér,” var eina svarið sem Harry fékk frá Arthuri. “En hvað gerði hann þá,”spurði Harry. En Arthur svaraði með því að gefa í skin að hann væri hnísinn krakki og ætti ekki að vera með nefið niðri öllu, einnig mjög montinn því hann hefði sigrað hinn myrka herra.
Harry fannst þetta mjög skrýtið og leiðinlegt, enda hafði Weasley fólkinu alltaf líkað vel við hann og honum líkað vel við það, en hann gat ekki leist þessa ráðgátu núna, því að Hermione dró hann með sér eitthvert og sagði honum að hún skildi að hann væri fúll yfir að Julusi líkaði betur við hana heldur enn hann og að Arthur svaraði honum svona en hann mætti ekki hætta að þola hana útaf því, því hún gæti ekki breytt þessu þó hún vildi.
Harry og hún sættust eftir nokkurn tíma og fóru að tala saman og töluðu alveg þangað til að Harry fattaði að það væri aðeins korter þangað til Quidditch-leikurinn byrjaði.
Hann hljóp af stað ásamt Hermione en Ron hljóp upp að ná í kústana. Þau rétt náðu leikurinn var að hefjast. Fröken Hooch var dómari og hún ræsti einnig leikinn með því að segja “Einn, tveir og Hogwart.
Þegar Harry leit upp í stúkuna sá hann að Dumbledore og Arthur voru þar, en ekki til að horfa á leikinn, þeir voru greinilega að tala um eitthvað mikilvægt, mjög mikilvægt.
En nú sleppti Hooch boltunum og í þá fór allt af stað. Snape prófessor var valinn til að lýsa leiknum og það gerði hann svo sannarlega: “Terry Boot í Ravenclaw er með boltann, hann þítur að markinu og ætlar greinilega að skora” sagði hann ánægjulega og brosti, ef bros má kallast því hann geiflaði bara andlitið, “en Gryffindor gæslumaðurinn, Ronald Weasley ver og gefur boltann á Angeliu Johnson sem skorar, staðan er 10-0 fyrir Gryffindor” og varð fúllindur að venju “en nú ætlar McGongall að taka við” og í þeim svifum byrjaði glaðleg lýsing McGonagall:
“Terry Boot er með boltann og skorar glæsilega fyrir Ravenclaw, sniðug dífa, staðan er jöfn, 10-10. Angelia Johnson hirðir tromluna og skorar, ansi gott hjá stelpunni, staðan 20-10 Gryffindor í hag, þetta mun verða spennandi og jafn leikur. Terry Boot gefur á Mandy Brocklehurst sem skorar, 20-20.
Harry kemur greinilega auga á eitthvað, því hann tekur tilkomu mikla dýfu, og grípur tromluna sem er á leið í útréttar hendur Mandy og skorar, 30-20 fyrir Gryffindor, ótrúlegt hjá Harry, þetta er í annað sinn sem leitari skorar, fyrra skiptið var það James Potter faðir Harrys sem skoraði og mér sýnist Harry ætla leika það eftir.
En aftur að leiknum Harry þýtur til baka flýgur gegnum miðju markhringinn, og tekur tilkomu mikla dýfu, og grípur gullnu eldinguna, með glæsibrag.
Svo virðist sem Harry hafi tryggt Gryffindor sigur, 180-20, og stiga-forustu, og nú mun ég lesa upp hverja heimavist og stig þeirra:
Í 1.sæti Gryffindor með 200 stig.
Í 2.sæti Slytherin með 165 stig.
Í 3.sæti Ravenclaw með 65stig.
Og í því fjórða Huffelpuff, stigalaust.
En nóg er eftir af önninni og staðan getur breyst mikið á þeim tíma. Að lokum mun ég þakka Gryffindor og Ravenclaw fyrir skemmtilegan og spennandi leik, og jafnframmt óska Gryffindor til hamingju fyrir hönd okkar allra”.
Draco, Crabbe og Goyle voru mjög reiðilegir á svip, eins og Amöndu-gengið, og svipur þeirra lýsti því að McGonagall hafði ekki verið að tala fyrir hönd allra, að minnsta kosti datt þeim ekki í hug að óska Hermione til hamingju með forustuna þegar þeir mættu henni, Draco sagði aðeins “Djöfuls blóðníðingur, við burstum ykkur, sjáðu bara til.”
“Er litli Draco núna öruggur, þegar verndarar hans eru að passa hann, ohh, en sætt,” sagði Hermione og kleip Draco í kinnina eins og lítið barn. Draco sló hana í hendina og þóttist gubba, en hafði ekki tíma til að segja neitt því Hermione sagði: “Hvernig líður pabba þínum? Situr hann enn inni í Azkaban? Bað hann þig um að koma og búa hjá sér?” Hún beið ekki eftir svari heldur sagði hún: “Við unnum Huffelpuff fýlupúki, brostu nú. En því miður get ég ekki verið hér lengur, ég verð að sýna atriðið mitt og Neville í veislunni uppi í Gryffindor-turni, það er að segja upptökuna með okkur, komdu upptökumaður,” og Neville kom fram með mugga-upptökutæki sem Hermione hafði komið með í skólann, Draco varð hálfaulalegur á svipinn(eins og hann er alltaf, en bara aulalegri) “þetta kallast upptökutæki, það tekur upp hljóð og mynd, eins og í þessu tilfelli samtal okkar, svo getum við horft á samtalið seinna meir, eins og við ætlum að gera uppi í Gryffindor turni, og vel og minnst það voru þessir tveir,” hún benti á Crabbe og Golye “sem urðu til þess að það komst upp um pabba þinn, þá er ég að tala um á ári 2 þegar þú sagðir þeim hvar pabbi þinn geymdi allt verðmætt sem hann ætti í herbergi undir stássstofunni ykkar, þeir urðu til þess að allt þetta fannst, ég get meira að segja sagt þér leyniorðið sem var hjá Slytherin þá, hreint blóð. Þar hefurðu það, komum Neville,” sagði hún og gekk af stað ásamt Neville.
Þegar þau voru komin spottakorn frá þeim heyrðu þau Draco æpa: “SVIKARAR, þið svikuð mig, þið fáið sko að kenna á því, ég borga ykkur þetta. Hvernig gátuð þið, réttast væri að ég lúskraði á ykkur.” “Hvað ertu að þenja þig peðið þitt, trúiru virkilega blóðníðingnum, réttast væri að VIÐ gengjum frá ÞÉR,” sagði Crabbe og kreppti hnefann.
Neville sprakk úr hlátri, “usss,” sagði Hermione, “og hvað er eiginlega svona fyndið?” spurði hún og leit á hann. Hann benti á upptökutækið og Hermione til mikillar undrunnar og gleði var það í gangi. Hermione slökkti á því, greip í Neville og hljóp með hann upp í Gryffindor-turn.

Hvernig fannst ykkur? BANNAÐ að skrifa “ömurlegt” eða eitthvað annað án þess að hafa ástæðu það verður þá að vera “ömurlegt af því að …”