1. Kafli


Harry átti erfitt með að sofna. Hann hlakkaði svo mikið til að hitta Ron og Hermione og að fara aftur í Hogwartsskóla.
Hann bylti sér í rúminu. Hann var einn í húsinu af því að Dursley fjölskyldan hafði farið með Marge frænku á Pizza Hut. Hann hafði sjálfur pantað sér pepperoni pítsu. Reyndar var hann farinn að undrast það að þau voru ekki komin heim, en hálft í hvoru vonaði hann að þau hefðu fest bílinn eða fengið matareitrun.
Þá kom Ókunnugur maður og sagði
“Leyfðu Dursley hjónin þér VIRKILEGA að panta þér pizzu??? Má ég fá líka?”
“Nei helduru að ég fari að gefa þér Pizzu? En hver ertu annars?”
“Ég er Marius Tobias Figg og er sonur hennar Arabellu sem passar þig stundum. Hún sagði mér að líta við og athuga hvort það væri allt í lagi með þig, við höfum eiginlega ekkert séð þig í sumar og þú virtist svo einmana. Á ég ekki að hjálpa þér að komast til vina þinna?” “Jújú,” sagði Harry hikandi. Marius benti honum á að elta sig og Harry gerði það.
Þeir gengu út og á milli tveggja húsa inn í lítinn garð þar sem Harry staðnæmdist, því hann mundi allt í einu eftir að hann hafði gleymt öllum eigum sínum (nema sprotann sem hann bar að sjálfsögðu á sér). Harry sagðist ætla að ná í skóladótið sitt og sneri sér við, þegar einhver sagði “Crucio!” og Harry Öskraði. Honum fannst sem öll beininn i líkamanum væru logandi. Hann féll niður á hnén og reyndi að snúa sér við en gat ekki hreyft sig fyrir sársauka.

Harry heyrði raddir. Hann var í mjúku rúmi og þegar hann opnaði augun sá hann dimma manneskju sem hann kannaðist við, þetta var Sirius.
“Hann er vaknaður!” sagði kvennmannsrödd, “Ó guði sé lof Harry. Hann Lupin átti leið hjá og sá þig.”
Harry reis upp. “Hvar er Marius Tobias? spurði hann.
”Marius Tobias?“ sagði Sirius undrandi. ”Hver er það? Þú varst einn, meðvitundarlaus. Reyndar umkringdur köttum. En Harry, af hverju varstu ekki inni hjá Dursley fjölskyldunni?“
”Þau eru í fríi“.
”En af hverju varst þú einn úti?“
”Ég var ekki einn, ég var með Mariusi Tobiasi syni Arabellu Figg.“
”En Arabella á ekki son… og þú segir að þau séu í fríi..?“
”Æ, nei, hvað er ég að bulla, ég meina þau fóru á Pizza Hut..“ svaraði Harry ringlaður og tilkynnti Siriusi um ástand sitt, sagði að hann vildi aðeins fá að hvíla sig og átta sig á öllu saman.
Eitt af því fyrsta sem hann áttaði sig á, var að hann gat ekki áttað sig á miklu án þess að spyrja spurninga.
”Hvar erum við?“ spurði Harry.
”Heima hjá okkur væni“ svaraði frú Weasley.
”Hvernig komumst við hingað?“
”Fljugandi,“svaraði Sirius, ”við bundum koffortið og búrið hennar Hedwig við kústa Lupins og Skröggs og svo sátum við tveir á þínum, því ég á ekki kúst og þú varst meðvitundarlaus. En þú ættir nú líka að vita betur en svo að fara einn út með einhverjum sem þú þekkir ekki neitt! Óttalegur bjálfi geturu verið!“
”En mig langaði ekkert að vera þarna lengur“ sagði Harry og varð nú dálítið fúll. ”Hvar er Ron?“ spurði hann.
”Ron er hjá Hermione, þau eru byrjuð saman“ svaraði Molly.
”Hah!? Ron og Hermione!? Það er nebbla það! Þau sem eru alltaf að rífast, alveg eins og ekta hjón. Ojæja, mig var svosum farið að gruna þetta eftir jólaballið. En hvað með Krum? Jæja, ég spyr þau bara sjálf þegar ég hitti þau. Hvenær byrjuðu þau saman?“
”Í síðustu viku, þau hafa verið að hittast á hverjum degi síðan.“
Hann rétti úr sér og geispaði stórum. Stóð á fætur með erfiðismunum og leit í kringum sig. Allt var eins og hann minnti fyrir utan nýja mynd af gömlum, gráhærðum galdramanni sem svaf vært.
”Hver er þetta?“ sagði Harry og benti á myndina af manninum.
”Þetta? Þetta er mynd af honum langalangalangaafa mínum!“ sagði frú Weasley stolt.
En Harry var ekki að hlusta. Hann var að hugsa um hvað hafði gerst. ”En í rauninni gerði Marius Tobias það sem hann sagðist ætla að gera eftir allt saman, hjálpa mér að komast til vina minna. Ég væri líklega ekki hér ef hann hefði ekki komið. En hver var hann þá, fyrst hann er ekki sonur frú Figg? Og hvað gerðist? Hver lagði kvalabölvunina á mig?“
”Hann var mikill maður hér áður fyrr.“ hélt Molly áfram eins og Harry hefði ekki sagt neitt. ”En nóg með það, þú þarft smá hvíld. Við skulum vekja þig þegar Ron og Hermione koma.“
”Afsakið, á ekkert að svara manni hérna?“
Sirius og Molly litu vandræðalega hvort á annað.
”Harry minn, ég veit eiginlega ekki hvernig við eigum að segja þér þetta…“ sagði Molly, en Sirius greip fram í fyrir henni.
”Hann verður að fá að vita það, auk þess að hann kemst hvort eð er að því fyrr en varir.“
Þá tók Lupin til máls - Harry hrökk við, því hann hafði ekki veitt honum eftirtekt þar sem hann sat þarna úti í horni - ”Harry, Snape hefur gengið aftur í lið með þú-veist-hverjum.“
”Veistu hvað fékk hann til þess að snúast gegn okkur?“ sagði Harry.
”Hann fær borgað milljón galleon á tíman á meðan hann vinnur fyrir Þú veist hvern.“
”En hvar fær Vol.. ég meina þú veist hver alla þessa peninga?“
”Svartálfarnir eru gengnir í lið með honum.“ Sagði Sirius.
”Og hann keipti Pizza Hut, og það gæti hafa verið eitur í Pizzu fóstur foreldra þinna.“ Harry gat ekki neitað því að hann var þakklátur Voldemort.
”Hvar á ég þú að búa?“ sagði Harry spentur.
”Þú mátt búa hjá mér.“ sagði Sirius.
Allt í einu heyrði Harry kunnulegar raddir ,þetta voru Fred, George og Ginny.
”Hæ Harry, við fréttum að þú værir kominn, hvernig líður þér?“ spurði Fred.
”Og hvað gerðist?“ spurði George.
”Ég er ekki viss en ég held að einhver hafi ráðist á mig, Einhver sem vinnur fyrir Voldermort!“ Frú Weasley, Fred, Gerorge og Ginny kiptust við að heyra nafnið Voldemort. ”Afsakið“ sagði harry.
”En hver var þetta?“ Spurði Fred.
”Severus Snape“ sagði Skröggur.
Allt í einu heirði harry í Hermione:”þú getur aldrei gert neitt rétt Ron.“En Harri heirði Ron segja.”Ekkert? en nú segi ég þér upp.BLESS“
”Nei Hermione bíddu.“Ron kom inn í herbergið leiður á svip.
”Hvað gerðist?“ sagði Harry.
”þessi tík, hún er svo stjórnsöm ég var aðeins að dást af cho og hún klikkaðist en hvað ert þú að gera hér?“
”það var ráðist á mig en hvað sagðir þú um Cho?“Spurði Harry. ”Æ, bara að hún væri miklu flottari en Hermione og að hún væri skemmtilegri og svoleiðis.“
en í þessu kom Sirius og sagði að Herra Weasley er komin hingað ”Harry er allt í lagi?“ ”já já“ svaraði Harry.En ég kom með gest sagði Herra Weasley. þetta var Cho, eða það hélt Harry þar til herra Weasly sagði: má ég kynna Lusy Chang. Harry og Ron göptu af undrun, þetta var tvífari Cho, hún var alveg eins.
Ron sagði: ”hún er alveg eins og Cho“
”Já“ svaraði Harry.
”Þekkirðu Cho?“ spurði Ron
Já auðvitað. sagði hún og brosti,hún er yngri systir mín.
Harry uppgvötvaði að hann var enn gapandi. Hann flýtti sér að loka munninum og hnippti í Ron.
”Lokaðu munninum“ hvíslaði Harry að honum.
”Er hún ekki flott?“
”Jú“ svaraði Ron. ”Viltu biðja Cho að byrja með mér?“ stundi Ron upp úr sér.
”en þú varst að hætta með Hermione“ sagði Harry.
Svo kom krum.

2 Kafli

Harry varð steinhissa á að sjá Viktor Krum þarna. Hann spurði Viktor hvað hann væri eiginlega að gera hérna?
”Ég err bahhra ad leita ad Hermóninní, er hún ér?“
”Nei, tíkin sú arna var að fara út um þessar dyr,“ sagði Ron og benti á útidyrahurðina.
Pisspisssssss…”Ojj!!! Hvað ertu að gera fíflið þitt!!!!“ æpti Ron þegar að Viktor Krum tók upp á því að pissa á hann.
”Þú tahlahðirr illah umm Hermóninní,“ ansaði Viktor þá fýldur. Þá varð Ron reiður og öskraði: ”Avada Kedavra!“ og þar með lauk ævi Viktor Krum. Á sömu sekúndu kom ugla frá Galdramálaráðunetyinu með öskrara. Hann (öskrarinn) öskraði með rödd Arthur Weasly: ”Hvað er að þér Ron! Nú ferðu í Azkaban, þú átt yfir þér dauðarefsingu fyrir þetta!“ Ron ákvað þá að fremja sjálfsmorð, beindi að sér sprotanum og öskraði aftur: ”Avada Kedavra!“ en hitti ekki, geislinn fór í frú Weasly sem endaði líka ævi sína þarna. Þá missti Ron vitið og drap alla í húsinu í einni drápsbölvun, nema Harry. Harry varð þá fyrri til og drap Ron með einu ”Avada Kedavra“. Harry varð núna þunglyndur, því hann var búinn að drepa besta vin sinn. Hann æpti: ”Accio Þrumufleygur!“ Og flaug á Pizza Hut, því hann var búinn að gleyma að Voldemort átti staðinn. Og viti menn, þarna var Voldi að afgreiða. Harry rústaði andlitinu hans með einu ”Diffindo“
”Harry, þú átt eftir að sjá eftir þessu! Ég mun senda þig í heim þeirra dauðu en þó muntu ekki vera dauður…“
Voldemort tók upp sprotann sinn sem hann hafði dulbúið sem pizzaskera svo muggana grunaði ekki neitt.

”Eternetus Totenus!“ hrópaði Voldemort og Harry fann hvernig hann fór að hlæja, því ”Eternetus Totenus“ er ekki galdur! Voldemort veifaði galdrasprotanum og beindi honum að Harry. (ég breytti þessu aðeins því þetta kom svo asnalega út.) Harry tók mesta Matrix-stökk sögunnar, hann stökk út og fór að hugsa um það hvað fólk væri vitlaust að gera svona asnalegt fanfic um hann. En svo fór hann að hugsa um hvað lífið væri æðislegt og hvað það væri gaman að vera til. Og hann byrjaði að dans og syngja og að lokum flaug hann upp í himininn og sást ekki framar þetta sumar. En þar sem allir voru dauðir og Harry horfinn og enginn vissi hvar Hermione var þá á kvað Voldemort að yfirtaka söguna. Hann ákvað að hann yrði kóngur og að allir í ríkinu hans ættu að éta tíu kíló af súkkulaði á hverjum degi. Svo fór hann og keypti sér plastkórónu og vafði gardínu um axlirnar á sér. En þá kom geðlæknir með RISAgleraugu og úfið hár og úrskurðaði Voldermort geðveikann. Svo var hann sendur á geðdeild og hefur verið þar síðan. Þar sem þetta var komið allt í klessu fæddist ný persóna til að sagan gæti haldið áfram þar til Harry kæmi aftur. Hún hét Larry Smokkur. En því miður var hann ekki með neina galdrahæfileika svo hann varð svakalega hissa afhverju hann var með í sögunni og ákvað að fara að leita að Harry en það gekk ekkert of vel útaf því að Hann var svo hryllilega vitlaus. Að lokum gafst hann upp og fór og fékk sér pulsu. Honum þótti pulsan góð, MJÖÖÖÖG góð. Þá sá hann að strákurinn sem afgreiddi hann í pulsuvagninum var engin annar en Harry Potter.
,,Harry! Hæ!” Sagði herra Smokkur.
,,Umm…hæ hver ert þú?“ spurði Harry.
,,Ég er Larry Smokkur.”
Harry sem var orðin hálf heyrnalaus sagði: Ha nei takk, mig langar ekkert að kaupa mér smokka. Þá kom Hermione fljúgandi og sparkaði í rassinn á herra Smokk og sagði láttu mig fá eitt par af smokkum því hún heyrði að Harry var að tala um smokka… út af hreinni tilviljun var herra Smokkur með smokk í vasanum og hann lét hana fá hann, þá hoppaði hún upp og byrjaði að borða pulsur af mikilli græðgi því hún var svo svöng eftir flugferðina ógurlega sem hún var að koma úr. Hún hafði verið að leita að Voldemort því að hún þurfti að skamma hann. Voldemort hafði verið mjög óþekkur, hann hafði hent köku í andlitið á einum starfsmanni geðdeildarinnar. En nú var Voldemort svo geðveikur (sérstaklega eftir að hafa byrjað á LSD) að hann hafði misst alla galdrakraftana og…(veit ekki hvorn partinn ég á að nota þannig að þetta endar bara svona)Og þá kom Snape og gaf Harry bestu afmælisköku sem hann hafði nokkurn tímann bragðað og gaf öllum viðstöddum risastóran pakka, því hann fór yfir um við að sjá hvernig Voldemort lét, því hann var farinn að líta á það sem einn af föstum punktum í tilverunni að Voldemort væri vondur, eitthvað sem hann gat alltaf reitt sig á, en þegar hann sá Voldemort svona, þá fór hann bara yfir um og ruglaðist alveg í ríminu. Því næst sendi hann Crabbe og Goyle í skammarkrókinn og rasskelldi Malfoy á beran bossann. Þá vall allt í einu upp úr honum spurningaflóð sem Hermione svaraði jafn óðum, alltaf rétt að sjálfsögðu, en þá tók Snape upp á því að gefa henni 100 stig fyrir hvert rétt svar og hann varð svo glaður yfir að hitta svona gáfaða norn að hann spurði Neville hvort hann mætti ættleiða hann. Neville, sem var ekki alveg búinn að venjast þessarri breytingu á Snape, faldi sig bak við faldinn á kjól ömmu sinnar og fór að kjökra. Síðan leit virtist hann átta sig á því hvað það var margt fólk viðstatt, því hann leit í kringum sig og varð á litinn eins og bráðþroska radísa í framan. Síðan rak hann upp rokna hlátur og kjökraði og hló til skiptis, en síðan virtist sjóða upp úr hjá honum, því það rauk úr eyrunum á honum og hann öskraði. Því næst dró hann upp sprotann sinn og réðst á Voldemort, en það kom bara smá bandspotti út úr honum, svo Neville greip spottann, hljóp í átt að Voldemort og kyrkti hann með spottanum. Síðan tók hann upp sprota Voldemorts og hélt á þeim báðum í sitt hvorri hendinni og sagði, “þið náið mér aldrei, þið aumu drullusokkar og skíthælar, ég er með TVO sprota! Múahahahhahaha.” Svo hljóp hann burt og sást aldrei aftur fyrr en eftir sjö sekúndur þegar hann kom að sækja reipið sitt en hljóp síðan aftur burt og sást ekki aftur næstu þrjá klukkutímana að minnsta kosti.
Þau hin litu hvert á annað með áhyggjusvip á andlitinu og ákváðu að reyna að finna hann áður en hann myndi hóa saman alla dráparana og vitsugurnar og risana og hefja stríð gegn þeim eða eitthvað þaðan af verra. En þau ákváðu að dansa einu sinni hókí pókí fyrst í þrjá klukkutíma, því það þýddi hvort eð er ekkert að fara að leita að Neville fyrr en þá, það var þegar búið að segja að hann sæist ekkert á þeim tíma, svo þau tóku öll höndum saman og mynduðu hring. Síðan sungu þau öll, Snape líka, “viiiiið gerum hókí pókí, viiiiið gerum hókí pókí, viiiiiiið gerum hókí pókí en svo skullu Harry og Snape saman og hann varð alveg brjálaður hann Snape svo hann öskraði upp í eyrað á Harry og Harry varð heyrnarlaus en það stoppaði hann ekki í að Vakna við þennan aulalega draum um að allir væru að dansa Hókí pókí. Hann hafði misst meðvitund þegar fýlan af Viktor Krum-pissinu kom. Viktor hafði verið að nota galopinn munninn á Ron sem pissuskál, því að Ron var fastur í þeirri stellingu vegna einherra álaga Viktors. Þegar hann kom út var krum að pissa á líkið á ron og allir hinir dönsuðu hokípókí Svo þurfti harry líka að pissa og pissaði með Krum á Ron. Þá varð Krum brjálæður því hann vildi hafa heiðurinn af því að pissa á Ron, svo hann krum réðst á harry og kyssti hann blautum löngum, blautum kossi beint á munninn Þá sagði Harry Við Krum ”Viltu byrja með mér" þá sagði Harry jaa ég hef aldrei verið með strák áður en ég er allveg til í að prufa……
og við verðum allveg öruglega ógeðslega frægir saman því við erum svo frægir fyrir og það lendir ábiggilega á forsíðuni. Við verðum að segja spámannstíðindum þetta. Afkverju? sagði Viktor


Byrjið svo á 3 kafla.